Sterallures: hoe ook een zware autocrash Ben Hogan niet van eeuwige golfroem kon houden

Ben Hogan staat aan de top van zijn kunnen wanneer hij op 2 februari 1949 na alweer een gewonnen toernooi naar huis rijdt in het Texaanse Fort Worth. In het gezelschap van zijn vrouw Valerie Fox scheurt hij met zijn Cadillac over de Highway 80 vanuit Phoenix. Tot ze plots in een intense mist belanden en een Greyhoundbus bij een inhaalmanoeuvre frontaal op hen botst. In een reflex gooit Hogan zichzelf op zijn echtgenote, waarmee hij zowel haar als zijn leven redt. Zoniet had de stuurpen hem sowieso doorboord.

Nu overleeft Hogan de klap, zij het wel met de nodige fysieke gevolgen: geperforeerde longen (waarin bloed terechtkwam), een gebroken rib, sleutelbeen en enkel. Maar vooral ook een trauma aan het bekken. Dokters vrezen ervoor dat hij nooit meer zal lopen, laat staan golfen.

Op dat moment is Ben Hogan 36 jaar, heeft hij al drie grandslamtitels op zijn palmares staan en geldt als een van de beste golfers van de wereld. Maar het is pas na zijn bijna fatale autocrash dat zijn status echt legendarische allures aanneemt.

Na twee maanden mag hij het ziekenhuis verlaten, nog eens negen maanden later staat hij alweer op een golfterrein. Met zijn enorme wilskracht en arbeidsethos verbaast hij vriend en vijand. Hij leert zichzelf op een andere manier golfen en zet nog meer dan voordien in op course management en training. Tactisch spelen, zonder al te veel risico’s maar met een grote regelmaat en terend op een detaillistische voorbereiding. Ben Hogan is een van de pioniers op dat vlak. Hij verkent altijd op voorhand elke hole van het parcours, waarbij hij alle mogelijke opties inoefent. Nu is dat vanzelfsprekend in het professionele golfcircuit, toen was dat ongezien.

Doordat hij fysiek beperkt is na zijn autocrash kan hij minder toernooien spelen en moet hij geregeld pauzes inlassen tijdens lange wedstrijden. Bovendien speelt een blessure aan zijn linkeroog, waardoor hij minder scherp ziet, hem parten bij het putten. Ondanks al die handicaps slaagt hij erin om sterker terug te keren dan ooit. Hogan wint in 1950 een eerste keer de US Open, amper een jaar en twee maanden na zijn verkeersongeluk. Nadien volgen nog 5 majors, wat zijn totaal op 9 brengt. Daarmee is hij anno 2022 nog steeds de vierde strafste golfer ooit, na Tiger Woods (15), Walter Hagen (11) en Jack Nicklaus (18).

Die miraculeuze comeback past helemaal in het plaatje van de sterke persoonlijkheid die Ben Hogan zo legendarisch maakt. Een zwijgzame, introverte maar mentaal ongelooflijk taaie man. Dat heeft veel te maken met zijn jeugd, waarin hij al op 9-jarige leeftijd geconfronteerd wordt met de zelfmoord van zijn vader, die zichzelf in het ouderlijke huis een kogel door de borstkas jaagt. Ben en zijn broer moeten zo al snel van school om mee te gaan werken voor de kost. Een geluk bij een ongeluk, want hij vindt een baantje als caddie op een golfclub in de buurt. Daar leert hij de knepen van het vak.

Meer zelfs: de jonge Ben herschrijft de wetten van dat vak. Hij vindt zelf een nieuwe golfswing uit, geënt op souplesse en veel meer vanuit de benen en de heupen, een techniek die nadien door zowat iedereen gekopieerd zal worden. Volgens velen, waaronder recordhouders Jack Nicklaus en Tiger Woods, is Hogans swing “de mooiste ooit”. Via instructiefilmpjes en handboeken wordt hij een soort golfprofessor. Vanwege zijn accuraatheid en focus krijgt hij de bijnaam ‘The Hawk’.

Op 25 juli 1997 overlijdt ‘The Hawk’ op 84-jarige leeftijd in zijn thuis te Fort Worth. Als fiere eigenaar van liefst 64 zeges op de PGA Tour, nog steeds het op drie na hoogste aantal in de golfgeschiedenis, wat behoorlijk straf is als je bedenkt dat hij door WO II enkele goede golfjaren miste en door zijn vliegangst beperkt was in het aantal toernooien dat hij kon spelen. Zo trad hij slechts een keer aan op The Open Championship in het VK. Een majortoernooi dat hij meteen ook won in 1953. Maar zijn grootste triomf is toch wel zijn fameuze comeback en zijn nalatenschap op het vlak van golftechniek en tactiek.

Ben je een fan van deze serie? Ontdek dan ook onze vorige bijdrage over Wilma Rudolph, de olympische sprintkampioene die volgens dokters nooit meer zou lopen.