Milaan-Sanremo 2013: een Siberische koude in de Italiaanse lente

Sport | Een terugblik op een van de spectaculairste edities van La Primavera: 2013, met sneeuw, een ritje met de bus voor het peloton en een ingekort parcours van 245 kilometer.

Door Tagtik

Deel dit nieuws

"Ik voel mijn voeten niet meer". Het is 17 maart 2013 en Vincenzo Nibali heeft beschutting gezocht in de bus van zijn ploeg Astana. Het peloton van de 104e editie van Milaan-Sanremo moet na 3 uur wedstrijd voet aan de grond zetten.

De Italiaanse kampioen die 13 keer in zijn carrière deelnam aan La Primavera en in 2018 won na een ware demonstratie op de Poggio, zal zich de editie van 2013 nog lang herinneren...

Onder een Vlaamse hemel

Donkere wolken pakken zich boven de kletsnatte Piazza del Duomo als de renners, met een zorgelijke blik naar boven gericht, in de regen vertrekken in Milaan. Niemand weet het op dat moment, maar het peloton staat voor een bijzondere dag, zoals er nog niet veel zijn geweest in de geschiedenis van het wielrennen.

In weersomstandigheden die meer aan Vlaanderen dan aan Italië doen denken, beginnen 200 moedige renners aan de saaie oversteek van de Lombardische vlakten, de lange prelude voor er echt gekoerst wordt. De Italianen Diego Rosa, Filippo Fortin en Matteo Montaguti, de Spanjaard Pablo Lastras , de Deen Lars Ytting Bak en de Rus Maxim Belkov rijden met 10 minuten voorsprong voor het peloton uit.

Een ware apocalyps op de fiets

Hoe verder de renners naar het zuiden rijden, hoe apocalyptischer de weersomstandigheden worden. Hagel, sneeuw en windstoten teisteren het peloton. De Passo del Turchino ligt vol sneeuw en dus besluiten de organisatoren om de wedstrijd in te korten van 298 naar 246 kilometer. Twee belangrijke beklimmingen, de Passo del Turchino en Le Manie, verdwijnen uit het parcours. De renners mogen de warme en comfortabele bussen en ploegwagens in en worden een eind verderop gebracht om aan de storm te ontsnappen.

Video: a special day on the bike with Baden Cooke



IJs in de helmen

Voor sommige renners is het bereiken van de bevoorradingspost in Ovada, na 117 km, waar de wedstrijd wordt geneutraliseerd, al een overwinning op zich. Rillend en huilend van de kou gaan de renners de bussen in waar ze een warme douche kunnen nemen, iets warms kunnen drinken, droge kleren kunnen aantrekken en het ijs uit hun helmen kunnen laten smelten. De buitentemperatuur zit tegen het vriespunt aan. In de 112 edities sinds 1907 hebben alleen de twee wereldoorlogen en de coronapandemie Milaan-Sanremo kunnen tegenhouden: in 1916, 1944 en 1945 werd La Primavera geannuleerd, in 2020 verplaatst. In 2013 is het een Siberische koude die de Italiaanse lente komt verstoren.

Een nieuwe start

Na anderhalf uur wordt de wedstrijd in het begin van de namiddag hernomen, zo'n vijftig kilometer is uit het parcours geschrapt. Er blijven nog 130 koude kilometers te rijden richting Sanremo. Toch voor de allermoedigsten. Nibali houdt het op de Capo Berta, op 45 kilometer van de finish, voor bekeken.

Sylvain Chavanel en Ian Stannard rukken zich los van het peloton op de Poggio, maar Fabian Cancellara, Peter Sagan, Luca Paolini, Jurgen Roelandts en Gerald Ciolek halen hen nog bij.

Tot de verrassing van velen wint Ciolek het in de sprint van Sagan en Cancellara. "Het was een verschrikkelijk weer en ik huilde bijna toen ik ging zitten in de bus. Aan de finish is het natuurlijk een groot feest voor mij en mijn ploeg", aldus Ciolek na de wedstrijd.
Fucking Freezing!

Mark Cavendish, vier jaar eerder winnaar, vat die dag op zijn manier samen: "Fucking Freezing!". Cancellara, ontgoocheld door zijn derde plaats, vindt de juiste woorden nadat zijn mond ontdooid is: "Iedereen die deze Milaan-Sanremo heeft uitgereden, is een winnaar."

"Ik heb in mijn hele leven nog niet zo'n kou gehad", zegt de Spanjaard Jose Joaquin Rojas. "Wat een dag! Alle renners verdienen een medaille", luidt het bij Philippe Gilbert.

Tom Boonen gaf op: "Dit is geen normaal verloop meer van een wedstrijd. De eerste uren waren bijna onmenselijk. Probeer maar eens enkele uren te fietsen in de sneeuw", zo vertelde hij achteraf. "Zeker honderd renners waren al gelost toen de organisatoren met hun beslissing voor de pinnen kwamen om de wedstrijd te neutraliseren. Al de geloste renners van de eerste uren mochten na een tochtje met de bus gewoon opnieuw met de grote groep van start gaan. Dat kan ik geen normaal verloop meer noemen en daarom geef ik er liever de brui aan." Video : success via survival

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top