One day, one goal: Julien Vercauteren laat zijn klasse spreken tegen Mechelen

Een carrière volgt niet altijd het verwachte traject. Vraag maar aan Julien Vercauteren, die die waarheid aan den lijve mocht ondervinden. Hij debuteerde uitstekend en ontbolsterde helemaal bij Lierse, om vervolgens richting Frankrijk en Nice te trekken. Bij de Aiglons kon hij de goede lijn niet doortrekken, waarna hij in 2016 uitgeleend werd aan Westerlo. Daar gaf hij voor het laatst zijn visitekaartje af in de Belgische eerste klasse.

Bij zijn aankomst in de Kempen had Vercauteren, verre familie van Frank Vercauteren, al een reputatie. Hij werd aangetrokken als versterking in de strijd om het behoud in eerste klasse: een lastige opdracht, maar niet onmogelijk – zo dacht men in Westerlo. Er moesten snel punten gepakt worden, en daar moest Vercauteren voor zorgen. Bij zijn eerste match in de kleuren van Westerlo liet hij alvast een uitstekende indruk na.

Op 16 januari begon Vercauteren op de bank voor de match tegen KV Mechelen. In de 82ste minuut mocht hij invallen bij een 2-2-score. De minuten tikten weg en de wedstrijd leek op een gelijkspel af te stevenen. Maar dat was buiten Vercauteren gerekend: hij nam een botsende bal na een inworp op de slof, met een belager in zijn rug. Zijn krachtig schot vanop de rechterkant van de zestien verdween enig mooi in de winkelhaak. 3-2: Vercauteren schonk zijn ploeg de drie punten bij zijn eerste minuten voor Westerlo. Wat een debuut.

Een gouden transfer, kirde iedereen toen bij Westerlo. Maar het bleek een illusie. Vercauteren bleek niet uit het juiste hout gesneden om titularis te worden. Hij sprokkelde nadien slechts een beperkt aantal speelminuten. Na slechts drie invalbeurten deed coach Bob Peeters al geen beroep meer op de speler. Westerlo zou laatste in het klassement eindigen en degradeerde naar tweede klasse. Vercauteren mocht terugkeren naar Nice.

In de Franse Rivièra belandde Vercauteren van de regen in de drup. Het Kroatische RNK Split bood een uitweg, maar ook daar kwam hij niet aan de bak. Hij verzamelde slechts 54 speelminuten in de beker. Na die floptransfer keerde hij terug naar België, bij Union. Hij leefde er weer op en speelde 25 wedstrijden, waarin hij zeven keer raak trof en zes assists uitdeelde, en had zo een aandeel in de redding van Union in 1B.

Tot hij op een zijspoor belandde en tijdens de winter naar Virton trok, in derde divisie. Hij verzamelde er speelminuten en kaapte de titel weg. Maar hij vergezelde Les Verts de Gaume niet naar 1B en trok naar RWDM. Na een goed seizoensdebuut verloor hij er opnieuw zijn plaats en verliet hij de club op het seizoenseinde. Een half jaar later beproefde hij zijn geluk in de Spaanse derde klasse, maar hij kon er geen potten breken. Vandaag is de 29-jarige middenvelder actief bij KFC Houtvenne, de rode lantaarn in de tweede afdeling (voorheen ‘tweede amateur’ genoemd), ver weg van de toekomst die hem ooit werd voorspeld…

Fan van deze reeks? Herbeleef het doelpunt van Sergio Garcia bij Real Zaragoza.