De dag waarop Georges Pintens 4 minuten dichtreed op Eddy Merckx

Sport | Ter gelegenheid van Luik-Bastenaken-Luik van zondag brengen we George Pintens in herinnering, een van de vele vergeten Belgische kampioenen, die een uitzonderlijke prestatie leverde in  de Doyenne van 1971. Veel renners van vandaag die zo vaak in de media komen, zouden jaloers zijn op zijn palmares. Een terugblik op een vervlogen tijdperk...

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Georges Pintens, een in 1946 geboren Antwerpenaar, was profwielrenner tussen 1968 en 1976. Hij brak door in het seizoen 1967 bij de amateurs: hij won Parijs-Roubaix en werd tiende in de Ronde van de Toekomst.

Over de Aubisque en Tourmalet

Het jaar erop komt hij uit voor de ploeg Mann-Grundig. Hij wint de Tourrit tussen Pau en Saint-Gaudens met de beklimming van de Aubisque en de Tourmalet. Als lid van de ploeg België A wint hij ook de ploegentijdrit in Vorst. Als knecht van Herman Van Springel eindigt hij de Tour op een mooie twaalfde plaats.

Ardennenspecialist

1969 wordt een overgangsseizoen voor Pintens waarin hij een bijzondere aanleg ontdekt voor de Ardennenklassiekers. Zijn eindschot legt hem geen windeieren: in 1970 wint hij de Amstel Gold Race, een week nadat hij tweede was geworden in de Waalse Pijl en vijfde in Luik-Bastenaken-Luik. Nog altijd in de kleuren van Mann-Grundig rijdt hij in 1970 zijn beste Tour: hij eindigt tiende op 23 minuten van Merckx. In de legende van La Doyenne

In 1971 zet Pintens een stapje hoger en wordt hij kopman in de ploeg Hertekamp-Magniflex. Het wordt zijn beste seizoen met zeges in Milaan-Turijn en Gent-Wevelgem. In Luik-Bastenaken-Luik van dat jaar zet hij een prestatie neer die hem legendarisch maakt in de wielersport. In de editie van La Doyenne van 1971 wil Eddy Merckx revanche nemen voor het verlies een jaar eerder, toen hij geklopt werd door Roger De Vlaeminck. Hij hanteert de tactiek die zo goed was geslaagd in 1969: van ver aanvallen, waarom niet al vanaf de Stockeu? Merckx is zijn element: een veeleisend parcours, kou, sneeuw en dan een aanval op 92 kilometer van de finish!

Een kloof met Merckx dichten: uitzonderlijk

Merckx, in de trui van Belgisch kampioen, kent echter een ongewone terugval en Georges Pintens, die in zijn eentje in de achtervolging is gegaan, rijdt het gat van 4 minuten 30 dicht op de Kannibaal. Eens hij bijgehaald is, doet Merckx alsof hij doodop is, maar hij wint toch nog de sprint van een heroïsche Pintens op de velodroom van Rocourt. Aan de start van die L-B-L stonden 122 renners, slechts 27 haalden de eindmeet. Achteraf geven de verzorgers van Merckx toe dat hij van vermoeidheid onder de douche op een stoel is moeten gaan zitten. Pintens is de eerste (en de enige) die een dergelijke achterstand op Merckx heeft kunnen wegwerken in de finale van een grote klassieker. Een unieke prestatie. Dat jaar wint Pintens nog de Ronde van Zwitserland en helpt hij ook nog Merckx aan de regenboogtrui in Mendrisio. Eindelijk dan toch winst in La Doyenne! 1972 is een zwart jaar voor Pintens: een zware val in Parijs-Nice verknalt zijn voorjaarsseizoen. In 1973 heeft hij onderdak gevonden bij de ploeg Rokado. Hij wint de Ruta del Sol, met winst in de tweede etappe. Op de Muur van Hoei eindigt hij vijfde, in La Doyenne achtste. Toch komt er gerechtigheid en in 1974 kan Georges Pintens eindelijk zijn naam schrijven op het palmares van Luik-Bastenaken-Luik. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot: Pintens wordt als winnaar van La Doyenne uitgeroepen na een positieve dopingplas van Ronald De Witte die de sprint met twee had gewonnen. Ook al krijgt hij de overwinning op deze manier te pakken, had Pintens de zege in Luik niet gestolen. A là Merckx, die door ziekte afwezig was, ging hij aan de haal op 50 kilometer van de finish. Ronald De Witte nestelde zich de hele tijd in zijn wiel en haalde het in de sprint. Een knecht, en blij dat te zijn

Bij de ploeg Watneys, waar hij in dienst rijdt van Frans Verbeeck, wint Pintens nog een rit in de Vuelta van 1976. Nadat hij gestopt was als profrenner opende hij een fietsenwinkel in Schelle. Hij gaat ook nog werken in de fietsenfabriek van Eddy.

Zijn dochters Bea en Sofie werden shorttracksters en namen deel aan de Olympische Spelen. Bea droeg zelfs de Belgische vlag bij de Winterspelen van Lillehammer van 1994.

Als hij iets sneller en ambitieuzer was geweest, had Georges Pintens een nog mooier palmares kunnen uitbouwen. Zijn carrière speelde zich af in een ander tijdperk van het wielrennen, het tijdperk van absolute kopmannen en knechten die al blij waren als ze even uit de schaduw konden treden, ook al was het dan maar bij enkele uitzonderlijke gelegenheden.

Het palmares van George Pintens
  • 1 rit in de Ronde van Frankrijk 1968 (12e)
  • Ploegentijdrit in de Ronde van Frankrijk 1968
  • Rund um den Henninger-Turm in 1969 en 1973
  • 1 rit in de Ronde van België 1969 (Ploegentijdrit)
  • Amstel Gold Race 1970 - 10e in de Tour de France 1970
  • 1 ritzege in de Dauphine 1970 (6e/a)
  • Gent-Wevelgem 1971
  • Ronde van Zwitserland 1971 (1 ritzege)
  • Ruta del Sol 1973 (1 ritzege)
  • Luik-Bastenaken-Luik 1974
  • 1 rit in de Vuelta 1976 (8e)

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top