Van 'All By Myself' tot 'Without You': het verhaal achter enkele van de grootste Valentijnsklassiekers

Muziek | 14 februari, Valentijn! De jaarlijkse hoogmis van bloemetjes, complimentjes, kusjes en... romantische love songs. Proximus Pickx ging op zoek naar het verhaal achter enkele van de grootste klassiekers in het genre. Met soms verrassende vondsten.

Door Pickx

Gepubliceerd op 14.02.22

2min

Céline Dion met 'All By Myself'

‘All By Myself’ is de grootste hit die de Canadese popdiva Céline Dion op haar naam heeft. Een nummer dat zowat iedereen die al eens een radio opzet kan meekwelen, jong en oud. Alleen… het nummer is eigenlijk niet van Céline Dion. Het werd immers al in de jaren 70 geschreven door ene Eric Carmen. Een weinig succesvolle Amerikaanse singer-songwriter die het refrein pikte van een song die hij eerder schreef met zijn groep The Raspberries, en zijn inspiratie voor de melodie haalde uit het klassieke werk van de Russische componist Rachmaninov. Met name diens ‘Piano Concerto No. 2 in C minor’. De originele versie van ‘All By Myself’ kwam uit in 1975 maar brak internationaal weinig potten, enkel in de VS bereikte Carmen er de top van de hitlijsten mee.

Dat was anders met de versie die Céline Dion uitbracht in 1995. Op het hoogtepunt van haar carrière, als deel van haar doorbraakalbum ‘Falling into you’. Door haar hoge stembereik gaf de Canadese zangeres de song een meerwaarde. In een interview later bekende Dion dat die vocale uithaal op het einde van het lied eigenlijk niet gepland was, maar dat de producer haar pas bij de opnames voor die uitdaging stelde. Haar aanmanend dat als zij die hoge noten niet zou halen, anderen het wel zouden doen. Een psychologisch spelletje met het gewenste en gekende resultaat. Op You Tube alleen al werd de videoclip meer dan 50 miljoen keer bekeken. Leuk weetje: hoewel de song vooral hartenpijn en smart oproept, is het wel op een zeer vrolijke plek opgenomen… de Bahama’s!

Mariah Carey met 'Without You'

Céline Dion, of haar managementteam, haalde misschien wel de mosterd bij Mariah Carey. Dat andere popicoon uit de nineties. Zij coverde een jaar eerder met overdonderend succes de klassieker ‘Without You’. Een zeemzoete love song die begin jaren 70 ook al eens harten deed overslaan in een versie van Harry Nilsson. Wat weinigen weten, is dat ook Nilsson in feite kopieerde. De rechtmatige eigenaars van het nummer zijn immers Pete Ham en Tom Evans, de oprichters van de weinig bekende rockband Badfinger. Maar hun versie uit 1970 verdween in de anonimiteit. Waarna Nilsson er het potentieel van zag en het tot klassieker bombardeerde. Het nummer werd ondertussen tot in het oneindige hernomen: liefst 180 verschillende professionele artiesten gingen er mee aan de slag.

De bekendste? Mariah Carey. De Amerikaanse R&B-ster zette het in 1993 op haar album ‘Music Box’. Haar versie van ‘Without You’, gekenmerkt door bijna onmogelijk geachte vocale capriolen en langgerekte uithalen, haalde zowat overal ter wereld de nummer één status. Fun fact: nog een zangeres die haar voordeel deed met de cover van deze smartlap is onze eigenste Natalia. De Kempische soul queen zette zichzelf op de kaart met haar versie van dit nummer in de destijds populaire talentenjacht ‘Idool’ op VTM. Het werd ook uitgebracht als haar debuutsingle en betekende haar doorbraak als artieste.

Whitney Houston met ‘I will always love you’

In een opsomming van klassieke liefdesliedjes mag de poplegende Whitney Houston niet ontbreken met haar wereldwijde hit 'I will always love you'. Dit nummer werd vooral beroemd omdat het een prominente plaats had in de soundtrack van de blockbuster 'Bodyguard' uit 1992 met Kevin Costner en Whitney Houston. Het nummer stond toen zes weken in de Vlaamse Ultratop 50. Eigenlijk is het nummer een cover, meer bepaald uit de jaren 70. Het was de Amerikaanse countryzangeres Dolly Parton die het nummer in juni 1974 uitbracht als single van haar dertiende solo-elpee 'Jolene'. Ze had het nummer destijds opgedragen aan haar mentor en muzikale partner, Porter Wagoner, toen ze vertrok en haar solocarrière begon. Je zou het niet zeggen, maar dit is in feite geen liefdeslied.

Dat de wereld deze hit vooral associeert met Whitney Houston, is te danken aan niemand minder dan Kevin Costner. Hij liet Houston het nummer van Parton beluisteren en suggereerde om een cover te maken. De zangeres werd direct verliefd op het nummer en haar producer David Foster zorgde voor de rest. Hij maakte er een popballad van die zou uitgroeien tot het grootste succes in de carrière van de Amerikaanse zangeres. Tot op de dag van vandaag blijft deze single de best verkochte single door een vrouw, als we MTV en Billboard mogen geloven.