François Truffaut, grondlegger van de Nouvelle Vague, zou vandaag 90 geworden zijn

Films |

De Nouvelle Vague was eind jaren 50 een revolutionaire stijl binnen de cinemacultuur, ingezet door een aantal Franse regisseurs met een ongebreidelde, creatieve vernieuwingsdrang. Met François Truffaut als vaandeldrager en met een invloed die vandaag nog steeds voelbaar is in de cinema. Truffaut zou vandaag, 6 februari, zijn 90ste verjaardag vieren.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Geen dogma of filosofie die zwart op wit genoteerd stond, maar eerder een (spontaan) collectief van enkele Parijse journalisten, acteurs en regisseurs die wilden loskomen van de gangbare principes binnen de culturele sector. Persoonlijke expressie stond daarbij centraal. Dat was kort samengevat de Nouvelle Vague. In de cinema betekende dat experimenteren met camerastandpunten, technieken, verhaallijnen en ensceneringen. Plots mocht film ook een abstracte kunstvorm zijn. Met open eindes, lange geïmproviseerde shots en voice-overs als stoorzenders in de verhaallijn.

Bekende namen waren Jean-Paul Belmondo, Agnès Varda, Claude Chabrol, Eric Rohmer, Jean-Luc Godard, Anna Karina, Jacques Rivette en François Truffaut. Die laatste legde eigenlijk mee de basis voor deze revolutionaire cinemastijl met zijn debuutfilm ‘Les 400 Coups’, die in 1959 in première ging op het vermaarde filmfestival van Cannes. Hij kaapte er meteen de prijs voor beste regie mee naar huis.

Voor ‘Les 400 Coups’ deed Truffaut alles zelf: scenario, regie, productie. Alleen dat garandeerde dat hij zijn zin kon doen. Het was bovendien een verhaal dat hem nauw aan het hart lag, want met veel autobiografische elementen in verwerkt. Net als het hoofdpersonage Antoine Doinel kende Truffaut een kille, woelige jeugd, waarin hij zich -door zijn ouders naar een kostschool gestuurd- steeds meer wilde afzetten tegen de conservatieve, starre Franse maatschappij uit die periode.

Grote invloed op hedendaagse regisseurs

‘Les 400 Coups’ legde de basis voor een heel bataljon aan cinefiele revolutionairen. Truffaut, die geïnspireerd werd door Alfred Hitchcock, verwierf nadien nog succes met ‘Jules et Jim’, ‘L’Enfant Sauvage’ en ‘Le Dernier Métro’, ondertussen allemaal verworden tot klassiekers in de Europese filmgeschiedenis. Ook in de VS maakte hij faam. Zo won hij in 1973 de Oscar voor beste buitenlandse film met ‘La Nuit américaine’. Geregeld vertolkte hij zelf een rol(letje) in zijn films. Steven Spielberg vroeg hem als eerbetoon zelfs om mee te doen in ‘Close Encounters of the Third Kind’.

Op 21 oktober 1984 kwam een einde aan die triomftocht toen de Franse regisseur stierf op amper 54-jarige leeftijd. Geveld door een hersentumor. Truffaut werd begraven op het kerkhof van Montmartre in Parijs. Maar zijn gedachtegoed blijft hoe dan ook voortleven in de hedendaagse cinema. Denk aan de Scandinavische Dogma 95-beweging, de Italiaanse Cinema Novo, regisseurs als Woody Allen, Spike Lee, Martin Scorsese, Quentin Tarantino, Sofia Coppola… allen haalden de mosterd bij Truffaut en co. Zonder hen geen ‘Pulp Fiction’, geen ‘Lost in Translation’ of geen ‘Mean Streets’. Merci beaucoup Monsieur Truffaut, et félicitations!

Gerelateerde onderwerpen

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top