Artiest van de Week: Porcelain id op een breekbare zoektocht

“Porcelain id bracht met gitaar en kristalheldere stem intieme singer-songwriter nummers in het Engels, Nederlands en het Antwerps. Tuyishime heeft een meer dan indrukwekkende stem waarmee de poëtische teksten mooi in de verf gezet worden. Terecht kreeg Porcelain id – als enige artiest – na afloop van deze set een staande ovatie.” Met die gevleugelde woorden omschreef muziekwebsite Luminous Dash het optreden van Porcelain id op de Antwerpse finale van Sound Track.

Zij waren niet de enigen die onder de indruk waren van de 23 jaar jonge Rwandees Hubert Tuyishime. Ook Dansende Beren was lovend en singer-songwriter Meskerem Mees omschreef hun muziek als volgt: “Zeer ontwikkeld geluid voor iemand zo jong als mezelf. Waarmee ik eigenlijk wil zeggen dat ik het zelf niet zou kunnen.” Een bekroning als een van de laureaten was dus meer dan verdiend.

Tuyishime schrijft – zeker voor hun jonge leeftijd – zeer poëtische, doorleefde en volwassen teksten. Zo gaat het nummer ‘Montana’ bijvoorbeeld over melancholie, over worstelen met jezelf en zoeken naar je identiteit. De artiest brengt het als een boodschap die wel moest gebracht, en zelfs geschreeuwd worden. In ‘Blauw’ zingt die dan weer “Het zal allemaal op zijn plaats vallen”, wat dan weer ironisch klinkt bovenop de duistere synthetische klanken die de bodem van hun muziek vormt. De muziek klinkt als een lucide droom, een nachtmerrie zelfs. Het is een koortsdroom waar je niet uit kan ontwaken terwijl je steeds dieper gezogen wordt. En als je toch zwetend wakker wordt, heb je even de tijd nodig om te bekomen.

“Ik zoek altijd iets melancholisch”, vertelt die in een interview met Dansende Beren. “Ik kan hard mijn best doen om iets anders te doen, maar op één of andere manier sluipt het er toch in.” Dat hun intense optredens zo veel mensen raken, kan die zelf moeilijk verklaren. “Ik lok het misschien soms uit dat mensen zich - niet echt slecht gaan voelen - maar ik wil intense emoties teweeg kunnen brengen omdat ik het zelf ook zo beleef op het podium. En dan kan je alleen maar hopen dat het ook zo overkomt naar het publiek toe. Het is een stijl om net over die limiet te gaan. Ik vind het hierdoor zelf fysiek ook soms zwaar. Ik denk dat dat inherent is aan Porcelain id als project: expres persoonlijke ervaringen uitlokken in het publiek. Het is een gedeelde pijn die we ervaren.”

Dat de muziek van Porcelain id zo doorleefd klinkt, is geen toeval. Hubert werkt namelijk al sinds jonge leeftijd aan muziek in verschillende genres. Van het kerkkoor ging het naar de eerste demo’s, op achtjarige leeftijd opgenomen tijdens langdurige verblijven in het ziekenhuis. Jaren later sloeg die de handen in elkaar met een klasgenoot om Aedel Wolff te vormen, een band die groeide tot een vijfkoppig ensemble. In 2016 haalden zij de finale van de muziekwedstrijd Kunstbende en in 2017 brachten ze het album ‘The Years Ran By’ uit, maar eens de bandleden naar de universiteit gingen, viel het project uit elkaar. Tuyishime, die zanger en songwriter was voor Aedel Wolff, besloot het daarop alleen te doen. Enkele van hun eerste nummers waren er die nooit helemaal klikten bij Aedel Wolff, maar wel erg persoonlijk waren voor Tuyishime.

De naam Porcelain id haalde Tuyishime bij hun bevriende muzikant NARD - die meewerkte aan 'Montana' - en diens nummer “Porcelain Dog”. De naam combineert breekbaarheid met de zoektocht naar het psychologische “id”, de eigen identiteit. Een meer toepasselijke naam zou onmogelijk te bedenken zijn.