Communiceren in je moedertaal: een must in CS:GO?

Het gerucht dat drie Astralis-leden in december zouden overstappen naar Team Vitality, sloeg in als een bom. De Franse organisatie maakt zo een bocht van 180 graden, door voor het eerst in zijn bestaan meer dan één internationale speler in te lijven. Maar is die zet wel een goed idee? De geschiedenis spreekt Vitality in ieder geval tegen.

Nadat dev1ce in juli als eerste het legendarische Astralis-roster verliet, zullen ook Magisk, Dupreeh en coach zonic binnenkort andere oorden opzoeken. Maar zoals je waarschijnlijk had verwacht, verhuizen ze niet naar een ander Deens team. Volgens een bericht van de nieuwssite 1pv zou hun bestemming Team Vitality heten. Jawel, het Franse team dat sinds zijn intrede tot CS:GO slechts twee niet-Franse spelers tewerkstelde, en waarvan de CEO onlangs nog vertelde dat hij volledig op jong talent van eigen bodem wilde inzetten.

Mocht dit gerucht werkelijkheid worden, zou de supertransfer het einde betekenen van shox (nochtans zelf een recordaankoop, voor een prijs tussen 350 000 en 450 000 dollar), Kyojin en XTQZZZ bij Vitality. Met apEX, ZywOo en misutaaa als overblijvers, zou de organisatie opeens uit evenveel Denen als Fransen bestaan. De spelers zullen dus geen Frans meer spreken, maar wel een vreemde taal, hoogstwaarschijnlijk Engels.

Een logische zet van Vitality?

Dat is een serieuze aanpassing voor esportatleten die sinds het begin van hun carrière gewend zijn om in hun moedertaal te communiceren. Kan een switch naar een internationaal roster problemen opleveren? Is de top van CS:GO bereiken, het duidelijke doel van Vitality met deze zet, wel mogelijk met een roster dat niet kan terugvallen op een gemeenschappelijke moedertaal?

Team Vitality zou in ieder geval niet de eerste organisatie zijn die geen heil meer ziet in een nationaal roster. Vooral bij de Noord-Amerikaanse teams is er een duidelijke trend zichtbaar. FaZe, Complexity, Evil Geniuses, Cloud9, 100 Thieves en NRG schakelden over naar internationale teams. Met wisselend succes: de laatste drie zijn ondertussen niet meer actief in de esport.

Nochtans lijkt het samenstellen van een internationaal team op het eerste gezicht een logische zet. De organisaties hebben de keuze uit een veel grotere poel van spelers, omdat ze over de grenzen heen kunnen kijken. Het management krijgt zo veel meer mogelijkheden om het juiste profiel voor hun team te vinden, en spelers in regio’s met weinig CS:GO-talent krijgen betere kansen om hun vaardigheden te ontwikkelen.

Geen primeur in de sportwereld

Daarbij komt dat zowat alle traditionele sporten met internationale teams werken. Voetbal is het grote voorbeeld. Beloftevolle voetballers worden van kinds af aan riante contracten aangeboden van clubs uit andere landen, waardoor het hele gezin mee moet verhuizen. Zowat elk topteam bestaat uit spelers van vele verschillende nationaliteiten. Ook bij andere internationale teamsporten is dit eerder regel dan uitzondering: wielrennen, basketbal, etc.

Ook in andere esports doen er heel wat meertalige teams mee voor de prijzen. Volgens de DOTA 2-ranking van GosuGamers bestaan vijf van de tien beste teams uit spelers met verschillende nationaliteiten. Hetzelfde verhaal bij League of Legends, met teams als Karmine Corp, BIG en Mad Lions. Maar de absolute top bestaat echter uit teams die wel dezelfde taal spreken.

Dit is niet anders bij CS:GO-teams. In de ranking van HLTV maken slechts twee internationale teams deel uit van de top 10: G2 (#2) en FaZe (#8). Als we naar de winnaars van alle CS:GO-Majors kijken, ziet het er nog slechter uit voor Vitality. Van de 16 Majors werd geen enkele gewonnen door een team dat niet in zijn moedertaal communiceerde. Sterker nog, FaZe is het enige meertalige team dat ooit in de finale van een Major raakte. Nationaliteiten spelen een minder grote rol dan taal: de Kazachse Gambit-speler Hobbit spreekt als moedertaal Russisch en won met de Rus Dosia en de Oekraïner Zeus in 2017 een Major.

Communicatie is essentieel

Er zijn wel wat redenen te bedenken waarom een succesvol internationaal CS:GO-team samenstellen zo moeilijk is. Ten eerste: communicatie in esports is nog belangrijker dan in traditionele sporten. Door de grootte van het veld hebben voetbalspelers bijvoorbeeld weinig tijd om met elkaar te praten. Meestal volstaan een handvol woorden of handgebaren.

In esports is iedereen constant met elkaar in gesprek. In CS:GO bestaan er per map tientallen call-outs van specifieke plaatsen, om zo accuraat mogelijk informatie door te geven. Ook strategieën kunnen heel complex zijn. Denk maar aan het coördineren van flashes, nades en smokes, timing van rotaties, etc. Daarbij komt dat de IGL tijdens de rondes zelf voortduren zijn teammaats moet bijsturen en tactieken on the fly moet aanpassen. Het spreekt voor zich dat hoe sneller die aanwijzingen doordringen, hoe efficiënter het team wordt.

Spelers die niet in hun moedertaal kunnen communiceren, moeten dus een grote achterstand inhalen ten opzichte van andere teams. Ook cultuurverschillen kunnen soms voor moeilijkheden zorgen. Al lijkt dat niet zo’n groot probleem als de taalbarrière: ondanks de politieke spanningen tussen Oekraïne en Rusland kunnen de spelers van NAVI het perfect met elkaar vinden. In die mate dat ze de esport in 2021 volledig domineerden.

Bij jonge spelers kan een transfer naar een internationaal team ook mentaal zwaar doorwegen. Voor een optimale voorbereiding moeten CS:GO-rosters namelijk op dezelfde fysieke locatie trainen. Op LAN oefenen is een must voor de grote toernooien, en de professionele begeleiding van de spelers wordt zo veel eenvoudiger.

Spelers moeten dus bereid zijn om te verhuizen als ze het beste uit hun carrière willen halen. Maar dat brengt enkele lastige vraagstukken met zich mee. Hoe zit het met vrienden en familie? Zijn spelers in staat om zich aan te passen aan een volledig nieuwe omgeving en cultuur? Willen ze hun studies daarvoor opgeven? Deze situaties worden nog complexer als het gaat over minderjarige spelers.

Toch wat hoop voor Vitality

Al is het niet altijd kommer en kwel wat betreft meertalige teams. Het Frans-Bosnische roster van G2 Esports stootte door tot in de finale van de PGL Major, en kon NAVI net niet tot een derde map dwingen. Ook een FaZe-team met vijf nationaliteiten greep net naast een Majortitel in 2018.

Daarnaast krijg je als organisatie niet elke dag de kans om drie van de meest legendarische personen in de geschiedenis van CS:GO naar je team te halen. De ervaring van de Denen, gecombineerd met het talent van ZywOo en de IGL-skills van apEX zou wel eens vuurwerk kunnen opleveren in de scene. De keuze van Vitality voor deze monstertransfer is dus niet onlogisch.

Het Frans-Deense project heeft dus veel potentieel. Maar over het algemeen lijkt de kans op slagen eerder klein. Het idee van een internationaal topteam lijkt mooi, maar zoals je kon lezen bestaan er heel wat valkuilen, die moeilijk te ontwijken zijn. De geschiedenis spreekt niet in het voordeel van meertalige teams. Aan Vitality om het tegendeel te bewijzen.

Copyright afbeelding: PGL