De sensationele stunt van Martin Verkerk op Roland Garros

Sport | Sinds de heerschappij van Roger Federer, Rafael Nadal en Novak Djokovic in het mannentennis, zijn stunts en verrassingen een zeldzaamheid geworden. In het verleden waren zulke exploten – zoals die van Martin Verkerk op het Parijse gravel in 2003 – talrijker.

Door Pickx

Gepubliceerd op 09.10.21

2min

Verkerk kende een tijd voor Roland Garros 2003, en erna. Hij was destijds 24 lentes jong toen de Nederlander als het nummer 46 op de wereldranglijst voor het eerst in zijn carrière op het Parijse gravel stond. Zijn klassement had hij bereikt door zijn eerste titel, die hij enkele maanden voordien had weggekaapt.

In februari 2003 won de boomlange Nederlander het toernooi van Milaan, door in de finale de veteraan Ievgueni Kafelnikov te verslaan. Verkerk had niet de fysieke slagkracht om te schitteren in Parijs, maar zou zich toch tot dé revelatie van het toernooi kronen.

Een vliegende start

Verkerk maakte van meet af aan indruk en mepte tegenstander na tegenstander naar huis: Krajan, Horna en Spadea gingen voor de bijl. In de achtste finales wachtte hem met Rainer Schüttler een taaiere klant. De Duitser was de verliezende finalist van de eerste grandslam van het seizoen. In Australië verloor hij van André Agassi. Hij speelde zijn beste seizoen van zijn carrière, maar kon niets beginnen tegen de wervelwind Martin Verkerk, die het laken naar zich toe trok in 6/3-6/3 en 6/5.

“Ik ben niet zo verrast van mijn niveau, eerder van het feit dat ik zulke spelers kan kloppen in een grandslam op gravel”, bekende hij in de krant Libération. In de kwartfinale krikte hij zijn niveau nogmaals op tegen Carlos Moya, het vierde reekshoofd en de eerste Spaanse nummer één van de wereld. Moya won Roland Garros in 1998.

Bevrijd spel

“Je moet realistisch zijn: in de kwartfinale staan enkel de allerbesten en ik bevind mij in een iets lagere klasse”, legde de Nederlander uit in een persconferentie. Stonden in de kwartfinales dat jaar: Ferrero, Moya, Coria, Gonzalez, Robredo, Costa en Agassi. Desalniettemin zou de magie van de sport zijn werk doen.

Verkerk weet dat hij niets te verliezen heeft tegen Moya en speelt dus bevrijd. Vanaf de baseline verstuurt hij mokerslagen die de Spanjaard in moeilijkheden brengen. De Nederlander loopt twee sets uit, maar Moya komt terug in de match en maakt gelijk. Bij 6-6 in de laatste set realiseert Verkerk een cruciale break. Hij kraakt niet en verslaat Moya in 6-3, 6-4, 5-7, 4-6, 8-6. Een sensationele stunt die de wereld rondgaat.

Onklopbare Juan Carlos Ferrero

"En zeggen dat ik één jaar geleden zelfs niet kon volley’en", lachtte hij nadien zijn tanden bloot bij de journalisten. In de halve finale trof hij gravelspecialist Guillermo Coria. De frustratie is groot bij de Argentijn na een eerste setverlies, en in een woedevlaag gooit hij met zijn racket, die op een ballenmeisje terechtkomt. Hij komt er vanaf met een waarschuwing. Uiteindelijk moet hij afdruipen na 7-6, 6-4, 7-6 verlies.

Tijdens zijn toernooi scoorde Verkerk 112 aces, of meer dan 18 per match. In de finale, tegenover een Juan Carlos Ferrero op de top van zijn kunnen, stond hij echter machteloos. Hij beet in het zand met 6-1, 6-3, 6-2. De Nederlander zou zo’n exploot nooit meer evenaren en eindigde zijn door blessures geplaagde carrière in alle stilte in 2008.

Andermaal is alles mogelijk in de sport!