Julian Alaphilippe wint (opnieuw) het WK wielrennen

Net als negen jaar geleden stond België ook vandaag weer in rep en roer. Want in 2002 werd het WK wielrennen ook in ons land georganiseerd. Leuven en Antwerpen werden toen overgeslagen want er werd uitgeweken naar het Circuit van Zolder waar Mario Cipollini als eerste over de eindstreep reed.

Dit jaar werden Antwerpen en Leuven wel aangedaan en werd er gekozen voor een parcours dat 268 kilometer lang was, 2250 hoogtemeters telde en dat van start ging (en eindigde) tussen het volk. Ideaal dus voor Wout van Aert, Julian Alaphilippe en Mathieu Van der Poel: renners die klassieke eendagskoersen altijd naar hun hand kunnen zetten.  

Keiharde strijd

Tijd om achterover geleund naar de koers te kijken, kregen we niet. Vanaf de eerste minuut werd er immers keihard gekoerst waardoor zich een ontsnapping voltrok na enkele kilometers. De Belgen moesten hierdoor het gaspedaal meteen indrukken en het peloton op sleeptouw nemen. Er werd keihard gewerkt, door onder andere Remco Evenepoel, om de ontsnappers in te halen en dat koste flink wat energie. Diezelfde Evenepoel lanceerde met regelmaat van de klok een aanval of twee om het peloton te ontwrichten. Zijn goedbedoelde pogingen werden echter keurig opgevangen waardoor de Belgen al snel doorhadden dat ze geen cadeau’s moesten verwachten.

Nieuwe ontsnapping, nieuwe kans

Nadat het peloton herenigd was, brak er in de tweede helft van de wedstrijd opnieuw een ontsnapping uit. Deze keer waren Stuyven, Evenepoel en Van Aert bij de gelukkigen. Zij werden echter geflankeerd door drie Fransen, waaronder Julien Alaphilippe, drie Italianen en van der Poel. De Belgen bepaalde het tempo en vooral Remco Evenepoel toonde grote klasse.

De laatste vijftien kilometer besloot Julien Alaphilippe om aan te vallen. Hij kon ontsnappen en alleen Stuyven, Van Baarle, Valgren en Powless konden in zijn kielzog blijven. Wout Van Aert kon niet mee en zakte helaas door het ijs. Hetzelfde gold voor Remco Evenepoel: hij had zich leeggereden voor zijn land en moest de laatste kilometers verstek geven. Uiteindelijk was het Julian Alaphilippe die bleef aanvallen en zich op de Sint-Antoniusberg definitief losrukte van alle andere renners. De Fransman werd op die manier voor een tweede keer wereldkampioen, en dat op spectaculaire wijze!