De 'vergeten' Belgische wereldkampioenen: Stan Ockers, een ware mythe (1955)

Sport |
Op zondag 26 september doet de crème de la crème van het internationale wielerpeloton in Leuven een gooi naar de oppergaai: de regenboogtrui. We rijden onze benen los met een terugblik op enkele minder bekende Belgische winnaars van het wereldkampioenschap wielrennen. In onze vierde aflevering blikken we terug op een van de grootste mythische renners uit de Belgische wielergeschiedenis.
 

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Fatale val

Zelden heeft de dood van een wielrenner de harten van de Belgische bevolking zo beroerd als de dood van Stan Ockers op 1 oktober 1956. Twee dagen eerder had hij een fatale val gemaakt in het Antwerpse Sportpaleis waarbij hij een schedelbreuk opliep en in coma viel. Hij ontwaakte twee keer uit zijn coma, maar overleed toch. Honderdduizenden brachten een laatste groet aan de onfortuinlijke renner die opgebaard was in het Sportpaleis. Ook zijn uitvaart werd door veel wielerliefhebbers bijgewoond.

Populair bij de supporters

Ockers was geboren als jongste van zeven kinderen in een Antwerps arbeidersgezin. Ockers beschikte niet over het grootste talent, maar door hard te trainen en door slim te koersen (met veel koersinzicht, door goed te doseren en ook in het wiel van zijn tegenstanders te blijven zitten) kon hij met de besten mee. Als volksjongen was Ockers bijzonder geliefd bij het grote publiek, bij zijn tegenstanders was dat minder door zijn manier van koersen. Pas op zijn 33e brak hij echt door, met een zege in de Waalse Pijl in 1953. In 1955 kende hij zijn topjaar, met winst in nogmaals de Waalse Pijl en enkele dagen later ook in Luik-Bastenaken-Luik. In 1955 en 1956 won hij ook het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk.Wereldkampioen als bekroning van zijn carrière

In 1955 won hij bijna verrassend het WK in het Italiaanse Frascati, na een verschroeiende demarrage op drie kilometer van de finish: voor de 35-jarige Ockers vormde dit de bekroning van zijn carrière. Ockers had opnieuw slim gekoerst, maar had eerder in de wedstrijd indruk gemaakt door een gat van 9 minuten op een kopgroep, met daarin onder meer de Fransman Jacques Anquetil, dicht te rijden.Na zijn triomf liet hij een appartementsgebouw optrekken in Deurne dat hij de naam Frascati gaf. De afwerking van dat gebouw zou hij niet meer meemaken.Ockers kreeg postuum de Orde van Leopold II toegekend. Op de Côte des Forges, een van de scherprechters in Waalse wedstrijden rond Luik, werd in 1957 een herdenkingsmonument voor 'Stanneke' (hij was maar 1m65 groot) Ockers opgericht.

(DC/Picture : Photo News)

Van dit artikel genoten? Ontdek hier de andere afleveringen van onze reeks "De 'vergeten' Belgische wereldkampioenen".

Al verschenen artikels :
- Karel Kaers, de kolos uit de Kempen (1934)
- Eloi Meulenberg, de eerste Waal in de regenboogtrui (1937)
- Marcel Kint, de langst regerende wereldkampioen (1938)

Komende afleveringen :
- Benoni Beheyt, het 'Verraad van Ronse' (1963)

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top