Elke Rode Duivel zou de ‘Kompany’-mentaliteit van Alexis Saelemaekers moeten adopteren

Sport | Na een moeizame start tegen Estland knokte Alexis Saelemaekers, die verrassend in de basis startte, zich terug in de match. De typerende overgave die hij steeds aan de dag legt maskeert zijn defensieve foutjes – een mens is tenslotte feilbaar. Belangrijker dan die sporadische uitschuivers – ook wel het leergeld dat je als 22-jarige voetballer betaalt – is zijn verbetenheid om zijn foutjes recht te zetten. Iets wat door critici gecatalogiseerd wordt onder ‘jeugdige onstuimigheid’, maar dankzij die sturm und drang kwam de Brusselaar net in de gratie bij de bondscoach.

Door Pickx

Gepubliceerd op 04.09.21

1min

Een persoonlijkheidstrek die elke Rode Duivel zich eigen zou moeten maken: de bevlogenheid waarmee Alexis Saelemaekers opereerde op zijn rechterflank was een verademing, want al te vaak zijn passiviteit, gemakzucht en gelatenheid een sluipend gif in de rangen van de Rode Duivels. Nee, de ‘Saelemaekers’-instelling is de software van een winnaar, die op alle harde schijven van de Rode Duivels geïnstalleerd zou moeten worden. Het hoofd van de AC Milan-speler komt misschien wel het dichtst in de buurt van dat van Romelu Lukaku, onze wereldspits die zijn tegenstanders bijna schrik aanjaagt met zijn vastberadenheid. Ja, bezieling werkt intimiderend. Vraag maar aan Vincent Kompany.

De bezieling die Saelemaekers typeert heeft een keerzijde: als de middenvelder in al zijn bedrijvigheid een fout begaat – iets wat elke sterveling weleens overkomt – wordt zijn energie al te snel afgedaan als ‘jeugdige onstuimigheid’ die hij ‘beter zou moeten kanaliseren’. Op dit niveau word je immers afgerekend op elk schoonheidsfoutje – drie keer uitvergroot door de kritische loep van analisten – en is je leergeld snel opgesoupeerd.

Foutje rechtzetten

Zo verstuurde Saelaemakers in de openingsminuten tegen Estland een risicovolle breedtepass naar Hans Vanaken, die de bal wat te veel afwachtte waardoor een lepe Est ertussen zat. Die kon oprukken en besloot voorbij een wijkende Toby Alderweireld fraai in de verste hoek. Saelemaekers had met zijn schoonheidsfoutje boter op zijn hoofd, maar rechtte zijn rug en stroopte de mouwen op: hij had iets goed te maken. In de 38ste minuut vond de flankaanvaller van AC Milan even tijd en ruimte om uit te halen: de lat was zijn deel. Pech, maar een kleine vertrouwensboost.

Na rust toonde hij zich heel bedrijvig, met een knap hakje op Carrasco in de opbouw naar de 1-4 van Axel Witsel als esthetisch hoogtepunt. Op dat punt had hij zijn foutje van in het matchbegin al lang rechtgezet met een resem geslaagde acties. Toch klonk de kritiek achteraf in de pers dat ‘de overactieve’ Saelemaekers en zijn ‘bekende, onstuimige stijl’ een risico in het spel van de Duivels vormen, en dat hij 'op verdedigend vlak nog werk aan de winkel heeft'.

Geen keurslijf

Een terechte vaststelling, maar laat die Saelemaekers in godsnaam onstuimig wezen. Die uitschuivers zijn uitwassen van zijn bevlogenheid, die ingebakken zit in zijn natuur. De tijd zal die onzuiverheden wegvijlen. Zijn ongebreidelde energie intomen is het equivalent van een womanizer castreren omdat hij te veel op date gaat. Niemand voelt zich gelukkig in een keurslijf.

Laten we genieten van die jeugdige geestdrift, voordat het heilige vuur gedoofd is. Het is een plezier voor het oog en compenseert voor de stille, natuurlijke evolutie bij de oude rotten, wier bevlogenheid steeds vaker plaats lijkt te maken voor routine. Een ontnuchterende vaststelling die ons match per match van de wolk waarop de gouden generatie ons heeft neergeplant, doet neerdalen.

Volg de komende WK-kwalificatiewedstrijden van de Rode Duivels tegen Tsjechië (5/9) en Wit-Rusland (8/9) bij VTM via Pickx.be of via de Pickx-app. Beleef de wedstrijden nog intenser dankzij de interactieve ervaring van Proximus Pickx.