Artiest van de Week: voor Elia Rose zijn kleur en muziek één

Muziek | De kleurrijke aanpak van muzikante Elia Rose laat een frisse wind waaien, samen met een flink scheutje nostalgie naar de jaren 80. De Belgische multigetalenteerde artieste bracht net haar eerste EP uit en zal die op 12 december voorstellen in de Botanique. Daarom is ze deze week onze “Artiest van de Week”.

Door Pickx

Gepubliceerd op 28.09.21

2min

“Elia Rose weigert categoriek te zijn wat van haar verwacht wordt”, staat te lezen in grote letters op de website van de artieste. En daarmee is de toon meteen gezet. De zangeres wil niet in een hokje geduwd worden en creëert liever een geheel eigen wereld. Haar persoonlijkheid blijkt al even kleurrijk te zijn als haar muziek.

“Soms breekbaar, soms geflipt”, noemt de zangeres zichzelf. Ze schippert tussen extreme emoties. Haar muziek is dan ook afwisselend berekend, ritmisch, kalm of energiek, maar altijd met een vleugje humor. Haar basisrecept bestaat uit een mix van elektronische pop, akoestische elementen en een laagje eighties. Elia Rose jongleert met kleine kunst en kitsch, en daarbij laat ze nooit een bal vallen.

Love is all she needs

Elia Rose is het soort kleurrijke artieste die eender welk publiek in een livesetting helemaal kan meeslepen. Fans en nieuwsgierigen krijgen de kans om haar aan het werk te zien op 12 december, want dan zal ze haar eerste EP voorstellen in de Botanique. ‘Love Is All I Need’ is verschenen in mei, dus wie die muziek al mocht ontdekken, kan dan ook horen hoe de nummers live klinken.

Op het album en op het podium wordt de zangeres begeleid door Lorenzo Di Maio op de gitaar, Cédric Raymond aan het klavier, Santo Scinta aan de drums en Jacques Pili op de bas. De eerste twee hebben een achtergrond in de jazzmuziek, en hebben de zangeres bijgestaan bij het schrijven van de EP. “Ze zijn echt mijn vrienden geworden. Ze geven me zelfvertrouwen en helpen me bij de lancering van dit project alsof het een kleine moeite is. Nochtans is wat ik maak echt geen jazz, maar pure pop!”

Elia Rose stapt zelf het podium niet op zonder haar trouwe keytar, een klein keyboard dat ze over haar schouders draagt als een gitaar. Het ietwat bizarre instrument draafde na de jaren 80 niet vaak meer op in popmuziek. Het geeft haar een toets originaliteit “en bovendien moeten we het ook niet allemaal te ernstig nemen”, zegt ze.

Van het café naar ‘The Voice’

Voor ze de stijl vond die helemaal paste bij haar persoonlijkheid, probeerde Elia Rose zowat alles uit. Als dochter van twee muzikanten werd ze al op jonge leeftijd ondergedompeld in de muziek. Ze groeide vrij letterlijk op in de pianobar van haar ouders in Doornik.

In 2013 nam Elia Fragione (zoals ze in het dagelijkse leven heet) deel aan het tweede seizoen van ‘The Voice Belgique’, de Franstalige versie van zangwedstrijd ‘The Voice’. In de audities zong ze een nummer van Stevie Wonder en ze schopte het tot de tweede liveshow. Dat gaf haar de motivatie om verder te gaan met muziek. Zelfs wanneer ze zich aan andere ondernemingen waagde, bleef muziek een belangrijk deel van haar leven.

Ook de videoclips van Elia Rose zijn het bekijken waard. De artieste heeft namelijk evenveel aandacht voor de begeleidende beelden als voor haar muziek. De kleuren, de esthetiek, het oog voor detail: allemaal dragen ze bij tot de wereld waarin Elia Rose experimenteert. En voor wat hulp met de beelden moest ze niet ver zoeken, want die kreeg ze van haar moeder! Elia Rose brengt pure feelgood en dat kunnen we allemaal wel eens gebruiken.