Superatleten op de Paralympics: Lee Pearson

Lee Pearson werd in 1974 geboren met arthrogryposis, een aangeboren ziekte die leidt tot stijfheid in de gewrichten. In 1980 ontving hij de Children of Courage Medal van de toenmalige premier Margaret Thatcher. Een eerste spotlight op het leven van deze toekomstige atleet.
 
Hij ontdekte para-dressuur tijdens het kijken naar de Paralympische Spelen van Atlanta in 1996 op televisie. Hij werd verliefd op deze discipline en besloot er zelf aan te beginnen, met het gekende succes als gevolg. Hij is nu een van dé gezichten van deze sport.

Hij nam deel aan zijn eerste Spelen in Sydney in 2000 en demonstreerde daar meteen al zijn talent door drie titels te winnen: team, individueel en freestyle. Hij deed dat opnieuw in Athene in 2004, maar ook in Peking (2008) waar hij zijn totaal op een indrukwekkende negen gouden medailles bracht.
 
Helaas voor hem kwam aan deze zegereeks tijdelijk een einde, voor eigen publiek dan nog. Op de Spelen van Londen in 2012 won Pearson dan wel in team, maar individueel pakte hij ‘maar’ zilver en brons in de freestyle. In Rio (2016) werd hij aangewezen als vaandeldrager van de Britse delegatie in de openingsceremonie. Daar won hij een gouden en een zilveren medaille.

Naast zijn elf Olympische titels heeft Lee Pearson in totaal al zo'n 20 gouden medailles vergaard op de wereld- en Europese kampioenschappen. Weergaloze resultaten die hem tot een wereldfiguur in parariding hebben gemaakt.
 
Hij ontving ook talrijke onderscheidingen en erkenningen. Pearson werd in 2001 benoemd tot Lid in de Orde van het Britse Rijk en een paar jaar later tot Commandeur van de Most Excellent Order of the British Empire, voor zijn prestaties in het paardrijden en algemene bevordering van de g-sport. Hij is in 2016 Sir geworden en vertegenwoordigt tal van verenigingen, die hij vooral vooruithelpt met dank aan zijn bekendheid.