Hoe Spielberg met de “Running Man”-trilogie zichzelf opnieuw uitvond

Films | Met ‘Close Encounters of the Third Kind’ (1997) zette Steven Spielberg het cliché van de boosaardige alien op zijn kop en pas in 2005 zou hij met ‘Minority Report’ (zie VTM , nu dinsdag) een tegenhanger draaien. Net deze scienfictionthriller maakt deel uit van Spielbergs zogenaamde ‘Running Man’-trilogie, een trio films dat nogal bepalend voor zijn carrière is geweest.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Op de vlucht

Met ‘Jurassic Park’ had Spielberg opnieuw bewezen dat hij de koning van de kaskraker was en met ‘Schindler’s List’ en ‘Saving Private Ryan’ had hij eindelijk ook het respect van critici gewonnen. En hoewel Spielberg in zijn rijke carrière toen al zowat elk filmgenre dat er bestaat plusminus had beoefend, bevond hij zich op het einde van de 20ste eeuw volgens journalist Paul Bollock ergens ook op een kruispunt in zijn loopbaan als regisseur.  ‘A.I. Artificial Intelligence’, ‘Minority Report’ en ‘Catch Me If You Can’ mogen dan op het eerste gezicht niet veel met elkaar gemeen hebben, toch kunnen ze volgens Bollock ook worden samengebracht onder een thematische noemer, de zogenaamde “Running Man”-trilogie. 

Frenetieke achtervolgingsthriller

Dat Spielberg een uitgesproken feeling voor het scienfictiongenre heeft merk je aan ‘Minority Report’, een visueel briljante Philip K.Dick-adaptatie met misdaadbestrijder Tom Cruise die zichzelf in een visioen als moordenaar herkent. Maar Cruise, in de rol van hoofdcommissaris John Anderton in het Washington D.C. van 2054, moet in deze frenetieke achtervolgingsthriller annex reflectie over de Big Brother-maatschappij ook op de vlucht slaan om zijn naam te zuiveren en net dat op de vlucht slaan of het willen ontsnappen aan de situatie waarin je inzit, maakt een wezenlijk onderdeel uit van de zogenaamde ‘Running Man’-trilogie.

Donkere variant op de Pinocchio fabel

Ook ‘A.I. Artificial Intelligence’, een film die Spielberg net voor ‘Minority Report’ draaide, is een briljante sciencefictionthriller, zelfs eentje die je kan bekijken als een sf-variant op de Pinocchio fabel. Dit hightechopus, een project naar een kortverhaal van Brian Aldiss dat Stanley Kubrick oorspronkelijk zelf wilde verfilmen, draait rond David, een prototype robotkind dat de zieke zoon van de familie Swinton moet vervangen die ze cryogeen hebben laten invriezen tot zijn terminale ziekte kan worden genezen. Als David uiteindelijk na bewezen diensten wordt afgedankt en verstoten, ontsnapt hij uit de Cybertronicsfabriek en gaat hij opnieuw opzoek naar zijn surrogaatmoeder
 
Spielberg geeft aan deze donkere fabel met oogverblindende visuele effecten soms een naïef-sentimenteel draaitje maar dit blijft toch een van zijn meest sombere films, net omdat het verhaal gaat over een mechanische verschoppeling die gevangen blijft in een eindeloze droom.

Luchtig

‘Catch Me If You Can’ is ongetwijfeld de luchtigste film van de drie. In dit komische drama in snoepkleuren breekt Spielberg met het futuristische concept van zijn twee vorige films om zich op een heel entertainende manier onder te dompelen in de jaren zestig. Leonardo DiCaprio is een en al charisma als Frank Abagnale Jr., een tiener die zes jaar lang het leven leidt van een oplichter waarbij hij meer dan 2 miljoen dollar aan ongedekte cheques verzilvert terwijl hij zich voordoet als piloot, kinderarts en advocaat en hij zo de hardnekkige FBI-agent Carl Hanratty (Tom Hanks) altijd een stap voorblijft. 
 
In die zin hebben zowel de hoofdpersonages in ‘A.I.’, ‘Minority Report’ en ‘Catch Me If You Can’ dus met elkaar gemeen dat ze allemaal gevangen zitten in een fantasie waaraan ze niet kunnen ontsnappen

Cineast van het nieuwe millennium

Ook in films die Spielberg hierna nog draaide, bijvoorbeeld ‘War of the Worlds’ en het vierde deel van de ‘Indiana Jones’-trilogie komt het thema van de “Running man” terug, een dat Spielberg ook al in vroege films als ‘E.T’ en ‘Empire of the Sun’ verkend heeft. Maar hoe je het ook draait of keert, en ook al zou je ‘Catch Me If You Can’ bijvoorbeeld eerder verwachten van een cineast zoals Steve Soderbergh in plaats van Spielberg, het zijn en blijven drie films waarin hij op een volwassen en stilistisch gedurfde manier serieuze thema’s verkent die hij voordien in zijn carrière links had laten liggen. 
 
En dat die man die met ‘Jaws’ de moderne blockbuster had gecreëerd en nog altijd geldt als een van de moderne Hollywoodregisseurs van het populistische entertainment ook zo donker uit de hoek kon komen (zie ook ‘Munich’), was ook verrassend. Want zelfs in zijn serieuze, eervolle historische projecten kan Spielberg het soms niet laten om het bittere verhaal te verzoeten met sentiment, iets wat hij na deze trilogie alsmaar minder zou gaan doen. Met ander woorden: met de “Running Man”-trilogie toonde Spielberg dat hij ook effectief een cineast van het nieuwe millennium was geworden. 
 
Bekijk ‘Minority Report’ op dinsdag 27 juli om 20u30 op VTM 4 of waar je ook bent via Pickx.be of de Proximus Pickx-app. Via TV Replay bekijk je het programma tot 36 uur later en via de site of de app tot 7 dagen later wanneer jij wil!


Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top