Het jaar waarin de Tour 100 jaar werd (2)

Sport | In 2013 vierde de Ronde van Frankrijk het 100-jarige bestaan. Deze editie kende een spectaculair verloop dat nog werd versterkt door het prachtige parcours dat voor deze 'Centenaire' werd uitgetekend. We blikken terug op de renners die tijdens deze Tour bevestigden, op onze radar verschenen of teleurstellend presteerden.

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Een start op Corsica, een dubbele beklimming van Alpe d'Huez in een en dezelfde etappe, een aankomst op de Ventoux (na een rit van 242 km, de langste rit in de Tour sinds 13 jaar), een passage aan de Mont-Saint-Michel en een koninklijke avondsprint op de Champs-Elysées van Parijs: de Tour van 2013 was een droomeditie die voor de gelegenheid alleen over Franse wegen werd gereden.

Peter Sagan pakt het groen

Peter Sagan won in Albi en haalde voor de tweede keer op rij in het groen Parijs. De Slowaak vond een nieuwe manier uit om het puntenklassement te winnen. In plaats van alles te zetten op massasprints (waarin hij zelden beter deed dan een vijfde plek) scoorde hij ook punten door in vlakke ritten mee te glippen in een ontsnapping en in de heuvelachtige etappes in de eerste groep te eindigen. Niemand kon toen weten dat hij op een dag het record van zes groene truien, in handen van Erik Zabel, zou breken...

Christophe Riblon vecht als een leeuw

Riblon werd uitgeroepen tot de meest strijdlustige renner van de Tour 2013 en zo redde hij de maand juli voor de Fransen, vooral met winst in de prestigieuze etappe naar Alpe d'Huez, die voor het eerst twee keer beklommen werd. Voor Riblon was het zijn tweede en laatste ritzege in de Tour, na zijn succes in Ax-3 Domaines in 2010. Hij zat constant vooraan in de wedstrijd en zorgde ervoor dat AG2R tweede eindigde in het ploegenklassement, voor alle grote ploegen in het peloton. Die zomer was hij de chouchou van de Fransen…Rui Costa zorgt voor een dubbelslag

Zonder de waaierrit van Saint-Amand-Montrond, waar hij 10 minuten verloor omdat hij moest wachten op zijn kopman Valverde, had de Portugees van Movistar, winnaar van de Ronde van Zwitserland, aanspraak kunnen maken op een plaats in de top 10. Maar dan had het peloton hem in de derde week ook niet laten ontsnappen en zou hij wellicht niet zijn twee ritzeges in Gap en Le Grand-Bornand heb kunnen pakken. Het is ook niet zeker dat hij zijn twee klinkende overwinningen zou hebben willen inruilen voor een ereplaats in het algemeen klassement...Alejandro Valverde wordt de ideale ploegmaat

Alejandro Valverde verloor 10 minuten in de befaamde waaieretappe en zag meteen alle kansen op een podiumplaats in het eindklassement verdwijnen. En het was echt brute pech, want de kopman van Movistar kreeg een lekke band op het slechtste moment. Samen met Froome, Quintana en Rodriguez was Valverde nochtans als een van de favorieten van start gegaan. Door deze pech moest zijn ploeg het geweer van schouder veranderen. Daarvan kon Quintana, zijn Colombiaanse ploegmaat, profiteren: als groot kampioen nam Valverde de rol van wegkapitein op zich.Jurgen Van den Broeck is vervloekt

Vijf ritten en dan was het al voorbij... De Tour eindigde voor VdB al na vijf dagen toen hij in een grote valpartij in Marseille zijn linkerknie danig bezeerde. Hij moest worden geopereerd en zijn seizoen was voorbij. Net als in 2011 moest Jurgen de Tour voortijdig verlaten en ondanks zijn 3e plaats in 2010 (nadat Contador uit de uitslag werd geschrapt) en 4e plaats in 2012, begonnen toen sommigen voor te stellen dat hij zijn seizoen niet langer alleen op de maand juli moest richten.Jan Bakelants bevestigt

Men wint nooit zomaar de Ronde van de Toekomst en Jan Bakelants bevestigde dit wel, zij het wel een beetje laat. Ook al was hij nog niet zo bekend bij het grote publiek was het duidelijk dat het maar een kwestie van wachten was voor hij een eerste groot succes zou pakken. Hij won de etappe in Ajaccio, droeg 2 dagen de gele trui en eindigde in de top 20 in Parijs. Hij maakte indruk door zijn lef, zijn aanvallende stijl en zijn recuperatievermogen in de derde week. En dan verloor ook hij nog 10 minuten in de waaierrit. België had een ronderenner ontdekt en Bakelants zelf was ook verrast. Maar in zijn volgende 4 deelnames zou hij nooit beter doen dan zijn 18e plaats.Maxime Monfort geeft present

Maxime Monfort gaf altijd present in de Tour. Constant, regelmatig, ervaren, sympathiek, beschikbaar voor de pers, in staat om zijn inspanningen te doseren: een gedroomde deelnemer aan een grote ronde dus. Zijn eindklassering als 14e was zijn beste resultaat in Parijs, waarmee hij zelfs beter deed dan enkele grote outsiders. Zonder zijn inzinking bij de laatste beklimming van Alpe d'Huez was de top 10 mogelijk geweest.



Bart De Clercq boekt vooruitgang

Bart De Clercq eindigde als eerste Belg in de rit met de nooit eerder vertoonde dubbele beklimming van Alpe d'Huez: niet slecht voor een debutant in de Tour. Hij eindigde als 38ste nadat hij in de eerste week veel werk had verzet voor Greipel en VDB. In de Alpen gaf hij blijk van grote klimmerscapaciteiten. "Een renner die mooie dingen kan laten zien in de bergetappes, een renner met een mooie toekomst," zo zou Marc Sergeant, zijn ploegleider toen, over de renner zeggen.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top