Het is intussen 45 jaar geleden dat de sportwereld leerde kennen met het turnfenomeen Nadia Comaneci. De Roemeense, die op de Olympische Spelen van 1976 in Montreal haar land vertegenwoordigde, zou op amper 14-jarige leeftijd iedereen met verstomming doen slaan. Comaneci kreeg namelijk van de jury de allereerste en tevens laatste maximumscore van 10 punten.
Iconische momenten op de Olympische Spelen: Nadia Comaneci verbaast met een perfecte 10
De jaren 70 bleek een sterke generatie aan gymnasten te hebben. Op de Olympische Spelen van München in 1972 wist Olga Korbut reeds een topscore van 9,8 te behalen. Vier jaar later in het Canadese Montreal zou de Roemeense Nadia Comaneci daar nog een schepje bovenop doen. Over een tijdspanne van 23 seconden zou Comaneci op de brug met ongelijke leggers een foutloze oefening neerzetten.
Op het jurybord verscheen het cijfer 1,00. Iedereen werd met verstomming geslagen. Comaneci snapte er niets van. "Ik dacht eerst dat het een probleem met het scorebord was. Ik dacht dat ik het wel iets beter had gedaan dan een 1", vertelde ze met een glimlach op een persconferentie. Al snel bleek dat de jury een perfecte score van 10 wou tonen, maar dat het display niet was berekend op een score met dubbele cijfers.
Gewijzigde puntencode
Deze 23 seconden zouden bepalend zijn voor de rest van het leven van Comaneci. Wie in het vakjargon een 'Nadia' doet, heeft iets perfect uitgevoerd. Haar naam zal voor altijd verbonden zijn aan de perfecte score, vermits die nadien nooit meer werd uitgereikt. De Internationale Gymnastiekfederatie besliste namelijk later om de puntencode radicaal te wijzigen.
Zo bestaat er niet langer een bovengrens. Gymnasten krijgen voor de uitvoering van de oefening een punt op tien en daarbij wordt de moeilijkheid van de oefening opgeteld. Hoe moeilijker de oefening, hoe meer “bonuspunten''. En de moeilijkheidsgraad is in theorie onbegrensd. Turnen werd met andere woorden nooit meer perfect.
De reden van de wijziging is dat men tot een bredere puntenspreiding wilde komen. In het verleden lagen de punten heel dicht bij elkaar - tot vijf honderdsten van een punt. Op die manier wogen vergissingen of subjectieve beïnvloeding op de juryleden veel zwaarder door.
Keerzijde aan de gouden medaille
Dat Comaneci naar een van de prijsuitreikingen een pop meenam, illustreerde hoe piepjong de Roemeense was in 1976. Comaneci had nog maar 14 jaartjes op haar teller staan. Het toont hoe vroegrijp ze was in haar sport. Reeds op haar acht jaar schitterde ze op nationale turnkampioenschappen.
Haar cultstatus steeg naar ongeziene hoogtes na de Spelen van 1976, waar ze drie gouden medailles pakte met telkens perfecte scores. In het toen nog communistische Roemenië wachtten duizenden mensen haar op in de luchthaven. Keerzijde van de medaille is dat de presidentiële en vooral dictatoriale familie Ceausescu haar zou gaan gebruiken als prestigeproject. Comaneci besloot te vluchten richting de VS, waar ze met olympisch kampioen Bart Conner zou trouwen. Het koppel kreeg later een zoon, waardoor het verhaal achter de perfecte tien van het turnfenomeen toch nog een gelukkig einde kende.
Kijk hieronder nog eens naar de perfect oefening van Nadia Comaneci op de Olympische Spelen van 1976.
Fan van deze reeks 'Iconische momenten op de Olympische Spelen'? Lees dan door over het Black Power-moment tijdens de Spelen van 1968.
