Vandaag is Comic Sans Day: hoe typografie bijdraagt aan sfeerschepping in films

Series | De ene huivert, gruwt en kotst ervan, de ander vindt het amusant: Comic Sans, het omstreden lettertype voor al je verjaardagkaartjes, powerpointvoorstellingen op de lagere school of – zij het vreselijk misplaatst – op businesskaartjes en overlijdensberichten. Het lettertype kent rabiate voor- en tegenstanders, die vandaag ongetwijfeld van zich zullen laten horen, want vandaag viert de wereld Comic Sans Day. Proximus Pickx ging na hoe typografie bijdraagt aan de sfeerschepping in films, en haalt daarbij vier sprekende voorbeelden aan.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Psycho

De opening credits van films geven meestal al een hint over het thema en de toon van de film, mede door de typografie. Is die grillig, koud en afstandelijk? Dan hebben we hoogstwaarschijnlijk met een horrorfilm te maken. Is die warm, dik en felgekleurd? Dan kijk je wellicht naar een familiefilm.
 
Een voorbeeld van eerstgenoemde zijn de zwart-witte openingstitels in ‘Psycho’: die zetten al meteen een bepaald sfeertje neer met horizontale en verticale strepen die snel in het scherm schuiven en uiteindelijk collagegewijs een centraal woord vormen. Simpel en intrigerend, en misschien zelfs een subtiele knipoog naar het messengeweld van de verknipte geest die angst zaait doorheen de film?
 

Juno

Cartoonesk, speels, kleurrijk: de stop motion look van de openingstitels in ‘Juno’ beloven een gezonde dosis humor. De credits lijken zo weggelopen uit een kinderboek. Niet toevallig verhaalt de film over een zwangere tiener die op zoek gaat naar geschikte adoptieouders voor haar ongeboren kind.
 

Catch Me If You Can

Flukse, levendige, ingenieuze en kleurrijke animaties die mysterie, speelsheid en avontuur uitstralen: het vertelt zowat alles over de fantastische film zelf, over een FBI-agent die een gewiekste charlatan op de hielen zit. Voor de kenners: de lettertypes die in de openingstitels gebruikt worden zijn Coolvetica en Archive Antique Extended.
 

Se7en

Zelfs de openingstitels van deze Hollywoodklassieker behoren tot het cinematografisch erfgoed. De kleine, krijtwitte typografie trilt over close-ups van foto’s, krantenknipsels en scheermesjes, als waren de namen van de cast spinnetjes in een web – wachtend op hun prooi. Ze bewegen lichtjes op het scherm en zijn niet afgerond en vriendelijk, maar simplistisch, onverbloemd en licht vijandig. Alsof iemand ze haastig op een krijtbord heeft neergekrabbeld.

De grillige overgangen creëren suspense. Kortom: de welhaast perfecte typografie voor een film over twee rechercheurs die jagen op een seriemoordenaar, wiens moorden geïnspireerd zijn op de zeven hoofdzonden.
 

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top