Minari, Petite maman en The Dessident, de films die je deze week in de bioscoop moet zien.

Dit is een juweeltje dat je niet mag missen. Deze film vertelt het verhaal van een Koreaans-Amerikaanse familie die in de jaren tachtig verhuist naar een kleine boerderij in Arkansas. De vader, Jacob Yi, neemt zijn sceptische vrouw, Monica, en twee kinderen, David en Anne, mee van Californië naar het platteland van Arkansas om een nieuwe start te maken en de Amerikaanse droom na te streven. De wooncontainer van de familie verandert drastisch met de komst van hun sluwe, vuilbekkende, maar ongelooflijk liefhebbende grootmoeder. Te midden van de instabiliteit en de uitdagingen van dit nieuwe leven in de Ozarks, toont ‘Minari’ ons de veerkracht van de familie, evenals de assimilatie in het Amerika van toen.
 
De film van Lee Isaac Chung werd genomineerd voor zes Academy Awards, en won de Oscar voor Beste Actrice in een Bijrol voor Youn Yuh-jung (in de rol van de grootmoeder). Opvallend is ook de vertolking van Steven Yeun, een acteur die bekend is van zijn rol in de serie 'The Walking Dead'.

Het Zweedse mijnbedrijf Boliden kwam halverwege de jaren tachtig in opspraak door een dumpingconflict in Chili. Volgens sommige bronnen verscheepte Boliden ongeveer 20.000 ton arseenafval en werd het ter plekke aan de rand van woestijnstad Arica nooit verwerkt zoals afgesproken maar onbewerkt en onbeschermd op de locatie achtergelaten. Over dat milieuschandaal – heel wat bewoners kregen kanker en er kwamen veel kinderen met geboorteafwijkingen ter wereld - werd in 2020 al de documentaire ‘Toxic Playground’ gedraaid. 
 
Voor ‘Arica’ keren de makers terug naar dat schandaal. Hun film leidde immers tot een rechtszaak tegen Boliden en die staat centraal in dit vervolg waarin deskundigen uit heel de wereld in de stad in het noorden van Chili samenkomen om hun kijk op de giframp te geven. Dat er bij deze baanbrekende transnationale rechtszaak veel geld op het spel staat voor Boliden spreekt voor zich, maar de hoop dat David het opnieuw van Goliath kan winnen houdt de hoop van heel wat slachtoffers die milieurechtvaardigheid eisen levend.

In 2018 wordt Jamal Khashoggi, de tegenstander van kroonprins Mohammed bin Salman, gefolterd en vermoord in het Saoedische consulaat in Istanboel. Zijn verdwijning en door veroorzaken een diplomatiek incident tussen Saoedi-Arabië, de Verenigde Staten en Turkije. De documentaire volgt de moord op Jamal Khashoggi en de pogingen van Saoedi-Arabië om internationale dissidenten het zwijgen op te leggen. Volgens regisseur Bryan Fogel is het doel van de docu om een "diepgaande blik te werpen op de moord op Khashoggi en de vertakkingen daarvan".
 
Hoewel een door de regering-Biden vrijgegeven CIA-rapport aantoont dat de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman bij de dood van Khashoggi betrokken was, denkt Fogel dat de prins nooit het voorwerp zal worden van een arrestatiebevel van Interpol of een officieel onderzoek, gezien zijn immense rijkdom. Volgens de producenten heeft de Saoedische regering internetgebruikers ingezet om een vals gevoel van afkeuring voor de docu te creëren door Rotten Tomatoes en IMDB met negatieve recensies te overspoelen.

Nelly is acht jaar oud en heeft net haar grootmoeder verloren. Ze gaat met haar ouders mee om het ouderlijk huis van haar moeder, Marion, leeg te halen. Nelly is blij dat ze dit huis en het omringende bos, waar haar moeder vroeger een hut bouwde, kan verkennen. Op een morgen besluit de moeder, overmand door verdriet, om er weg te gaan. Net op dat moment ontmoet Nelly een meisje in het bos. Het meisje is een hut aan het bouwen, heeft haar leeftijd en heet Marion. Zij is haar kleine moeder.

Deze nieuwe film van Céline Sciamma, die de César voor Beste Adaptatie won voor het scenario van 'Ma vie de Courgette' en bekend is van films als ‘Tomboy’, ‘Bande de filles’ en ‘Portrait de la jeune fille en feu’, werd zeer goed ontvangen door de critici, en ging in première op het internationale filmfestival van Berlijn.

Binnen het horrorgenre wordt er enorm gerecycleerd maar dat dit niet altijd noodzakelijk slecht is, bewijst deze reboot van de gelijknamige splatter uit 2003. ‘Wrong Turn’ draait om een groepje millennials dat eropuit trekt in de Appalachen waar ze al snel het doelwit worden van een clan kannibalen, experts in de kunst van boobytraps. Opnieuw: echt origineel is deze horrorfilm van Mike P. Nelson niet maar de cultuurclash tussen de hipsters en de bosmensen is een stukje gecompliceerder uitgewerkt in vergelijking met het origineel en de film heeft genoeg brutale, schokkende momenten om je nekharen te doen rijzen.