Het levenslied om de nationale feestdag van Italië te vieren

Muziek | Ciao tutti! Op 2 juni wordt er in heel Italië La Festa della Repubblica gevierd, het feest van de republiek. Van Puglia, in de hak van de Italiaanse laars, tot Bolzano in het uiterste noorden van het land, overal wappert dan de nationale driekleur. Voor Italofielen is het een buitenkans om bijvoorbeeld de kitscherige rock van Måneskin en hun nummer ‘Zitti E Buoni’ uit volle borst mee te zingen, maar wist je dat het Festival van San Remo eigenlijk de geestelijke vader van het Eurosongfestival is?

Door Pickx

Gepubliceerd op 02.06.21

1min

Uitermate populair

Het allereerste Songfestival vond in 1956 plaats in het Zwitserse Lugano en was geïnspireerd op het Festival van San Remo, niet te verwarren het spurtersfestival dat de wielerwedstrijd Milaan – San Remo is. Dat liedjesfestival wordt sinds 1951 elk jaar in februari of maart gehouden in de stad San Remo, een badplaats aan de Ligurische kust.

Als Italië 13 jaar lang afwezig is gebleven op het Eurovisiesongfestival, namelijk tussen 1997 en 2010, dan komt dat omwille van het feit dat het Festival van San Remo uitermate populair is in Italië. Het land mag dan nog de medestichter zijn van Eurosong, de interesse van de RAI en de Italiaanse muziekindustrie ging vooral uit naar het jaarlijkse muziekfestival van San Remo. Het is een van de best bekeken televisieprogramma’s in Italië en wordt via het Eurovisie-netwerk ook door gestraald naar andere landen.

Rode loper voor Eurosong

Van Eros Ramazzotti over Andrea Bocelli tot Laura Pausini, al de groten van de Italiaanse moderne muziek hebben eraan deelgenomen. Voor sommigen betekende een deelname aan het Festival della canzone Italiana, zoals het liedjesfestival in het Italiaans wordt aangeduid, het begin van een grote internationale carrière.

Gedurende een aantal jaren was het trouwens de winnaar of winnares van dit muziekgebeuren rond originele Italiaanstalige liedjes die voor Italië mocht deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. Kijk bijvoorbeeld maar naar Gigliola Cinquetti in 1964 met 'Non ho l’età', die later ook het Eurovisiesongfestival won. Sinds Italië opnieuw deelneemt aan het Eurosongfestival, mag de winnaar van San Remo d’office ook aan het Europese liedjesfestijn deelnemen – inderdaad, de Romeinse rockband Måneskin won het 71º Festival della Canzone Italiana di Sanremo in maart van dit jaar.

Eso es amore

Het Italiaanse levenslied zit vaak vol heftige, melodramatische emoties, maar soms klinkt een Nederlandstalige cover even mooi. De Nederlandse zanger Marco Borsato heeft bijvoorbeeld verschillende Italiaanse nummers gecoverd. Niet verwonderlijk, want zijn vader is een Italiaan. Borsato coverde bijvoorbeeld ‘Margherita’ van Riccardo Cocciante, een nummer uit 1976, net als 'Storie Di Tutti I Giorgi' van Riccardo Fogli, wat hij dan weer uitbracht als 'De Meeste dromen zijn bedrog'. Ook Guus Meeuwis, de eerste Nederlandstalige artiest ooit die een volgeboekt concert speelde in de Royal Albert Hall in Londen, scoorde een hit met ‘Dat komt door jou’, een cover van ‘A Te’ van de populaire Jovanotti.
Ook Wim Soutaer, een Belgische zanger die doorbrak dank zij Idool, coverde een song van de Italiaanse popgroep Nek, namelijk 'Laura non c’è', wat dan 'Voor altijd' werd in het Nederlands. Al kan je natuurlijk ook nog altijd teruggrijpen naar de onsterfelijke liedjes van de Vlaamse trots met hese stem, Roco Granata.