Componisten en muzikanten die klassieke muziek populair maken

Muziek | Klassieke muziek is altijd op een voetstuk geplaatst. Het is lang geassocieerd met verfijning, cultuur en intelligentie. Al was het genre niet voor iedereen beschikbaar. In de 21e eeuw zijn de grenzen tussen popmuziek en klassieke muziek bijna verdwenen. Deze artiesten proberen hun passie voor klassieke muziek bij een breder publiek bekend te maken.

Door Pickx

Gepubliceerd op 08.05.21

4min

Echo Collective

Deze Brusselse groep 'ontheiligt' klassieke muziek. Altviolist Neil Leiter en violiste Margaret Hermant hebben een volledig klassieke opleiding en weg gevolgd. Maar onderweg zijn ze andere muzikale werelden tegengekomen. Ze werken samen met moderne componisten en bands voor concerten, tournees, filmmuziek, opnamesessies en originele composities.

"Om een stereotype te gebruiken: het 'klassieke' publiek is vaak ouder dan het onze", vertelt Neil Leiter aan de krant L'Echo. “Maar wij spelen zowel in 'klassieke' zalen (zoals Bozar) als in rockzalen en op festivals.” Ze omschrijven hun aanpak als post-klassiek.

De band herziet grote rockalbums zoals Radioheads 'Amnesiac' en de Noorse black metal artiest Varg Vikernes' 'Daudi baldrs'. Ze gaven ook een nieuwe versie uit van het album 'World be gone' van de Britse synthpopgroep Erasure. Deze muzikale ervaringen vormden de inspiratie voor hun debuutalbum 'The See Within', dat afgelopen oktober uitkwam. Het album heeft elektronische klanken, maar is eigenlijk akoestisch en in real time gespeeld.

Sofiane Pamart

Deze keer is het geen Belgische artiest, maar een jonge Franse pianist uit Rijsel. Sinds zijn afstuderen aan het conservatorium van Rijsel, waar hij in 2008 de gouden medaille kreeg, heeft de jonge Fransman maar één droom: de klassieke muziek die hij leerde dankzij de melodieën van Chopin, Bach of Debussy vermengen met de hiphopmuziek waar hij naar luistert. Beetje bij beetje werd hij de referentiepianist van de Belgische en Franse rappers.

Hij bundelde zijn krachten met enkele van de grootste namen in de rapscene. Vooral zijn samenwerking met de Belgische rapper Scylla bracht zijn twee passies samen. Het was een gewaagde gok, maar een die slaagde voor beide twee artiesten, aangezien de melodie van de piano perfect samengaat met de diepe stem en diepzinnige teksten van de rapper. Gedurende enkele jaren werkten ze samen. Beetje bij beetje wordt de pianist meer gevraagd door Franse rappers van naam. Naast zijn vele samenwerkingen blijft hij zelf ook componeren. In 2019 bracht Pamart zijn eerste soloalbum 'Planet' uit. Een plaat die zijn luisteraars meeneemt naar de vier hoeken van de wereld. Van 'Medellin', via 'Seoul', tot 'Cairo' of 'Havana' wil de kunstenaar de emoties die hij in deze steden voelde overbrengen via zijn piano.

Sofiane Pamart houdt niet op met het mengen van rap en klassieke muziek. Een paar dagen geleden konden we een andere samenwerking van de pianist ontdekken. Op uitnodiging van het collectief 'Bon Entendeur' heeft de pianist zich bij het elektronische muziektrio gevoegd om de track 'Alba' voor te stellen. Een luchtige en elegante ballade, gefilmd in de Parijse Opera, begeleidt de passen van sterdanseres Marion Gauthier de Charnacé. De zwart-wit clip is vol emotie en zeer esthetisch.

Marie Hallynck

Marie Hallynck is een Belgische celliste van wereldklasse. Ze heeft talrijke eerste prijzen gewonnen in prestigieuze nationale en internationale wedstrijden. Toen Hallynck nog maar 19 was, gaf ze al les aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. In 2017 zat ze zelfs in de jury van de Koningin Elisabethwedstrijd. Haar cv is imposant, want haar talent wordt over de hele wereld geprezen.

Toch blijft ze nederig en aarzelt ze niet om zich in te zetten voor een democratischer verloop van de klassieke muziek. In 2017 voerde Hallynck een sociaal experiment uit met de RTBF, voor het programma 'On n'est pas des pigeons'. Ze vermomde zich en trok als straatartiest naar buiten. Na haar deelname aan de casting die door de stad Brussel wordt georganiseerd voor de selectie van straatartiesten, werd ze niet ontmaskerd. Zodra ze toestemming had gekregen om in de straten van Brussel op te treden, installeerde de celliste zich anoniem in het Zuidstation en gaf een concert van dertig minuten. Van de 1.553 mensen die passeerden, stopten er slechts 6. In totaal verdiende ze een bescheiden 7,58 euro. Dit experiment bewijst dat klassieke muziek slechts een minderheid van de mensen bereikt. Als deze grootse muziek wordt gespeeld in een andere context dan die waarin we het gewend zijn, wordt het gebagatelliseerd.

Onlangs nog protesteerde de artieste samen met haar harpspelende zus tegen de sluiting van de concertzalen. Een sluiting die al maanden aan de gang is vanwege de maatregelen die tegen het coronavirus zijn genomen. Op een minipodium tussen de rekken van een winkel in Schaarbeek begonnen de twee zussen aan een drie uur durend concert. Ze wilden de autoriteiten laten zien dat het heel goed mogelijk is binnen culturele evenementen te organiseren zonder dat dit gevolgen heeft voor de gezondheid. De artieste aarzelde niet om haar 300 jaar oude cello tevoorschijn te halen om buiten de prestigieuze concertzalen te spelen en haar muziek aan iedereen te laten horen. Door dit soort acties en mediastunts wordt klassieke muziek populairder bij het grote publiek.

Khatia Buniatishvili

De Frans-Georgische pianiste Khatia Buniatishvili maakt klassieke muziek voor iedereen toegankelijk. Ze wordt wel eens "de popster van de klassieke muziek" genoemd. Buniatishvili heeft een stijl aangenomen die stukken uit de baroktijd mengt met die van vandaag. De 33-jarige pianiste aarzelt niet om in haar laatste album 'Labyrinth' over te schakelen van een prelude van Chopin naar het 'Deborah-thema' van Morricorne. De 18 nummers op het album omvatten Liszts 'Les Consolations', Vivaldi's 'La Sicilienne', maar ook 'I'm Going to Make a Cake' van de soundtrack van de film 'The Hours' van de hedendaagse muziekgigant Philip Glass, en Serge Gainsbourgs 'La Javanaise'.

De artieste wil haar eigen interpretatie geven aan klassieke werken. Haar doel is om persoonlijkheid aan haar muziek te geven. Maar bovenal om een divers publiek samen te brengen. Ze wil “klassieke muziek voor iedereen” maken, zodat het voor iedereen betekenis krijgt.

Hannes De Maeyer

Een van de meest veelzijdige componisten van de jonge Belgische generatie is zonder twijfel Hannes De Maeyer. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met het Belgische filmduo Adil El Arbi en Bilall Fallah ('Black' en 'Patser'). Zijn muziek reist tussen genres. Hij gaat van pure elektronica in de soundtrack van 'Patser' naar symfonische instrumentatie voor de film 'Torpedo' van Sven Huybrechts. Een muzikale compositie die hem een prijs opleverde op het Film Fest Gent in 2020.

De Maeyer is een echte liefhebber van filmmuziek en zijn passie ligt bij Disneyfilms. Op school leerde hij drummen en piano spelen. Hij studeerde aan KASK Gent en behaalde zijn masterdiploma muziekproductie. Zodra hij afgestudeerd was, begon hij te werken met een van de grootste namen op het gebied van filmmuziekcompositie in België: Steve Willaert.

Met zijn 34 jaar is de componist al een gevestigde waarde in de Belgische filmwereld. Hij componeerde voor de film 'Bagdad Messi' van de Belgisch-Koerdische regisseur Sahim Omar Kalifa. Hij werd ook de componist voor alle films van Adil El Arbi en Bilall Fallah, die ook beroemd werden in de Verenigde Staten. De speelfilms 'Image', 'Patser' en 'Black' kregen allemaal lovende kritieken. Hannes De Maeyer combineert klassieke muziek met hedendaagse muziek. En een grootse film niets zou zijn zonder zijn muziek.