Uitkijken naar het MOOOV Filmfestival

Elk jaar kiest MOOOV een land dat in de kijker geplaatst wordt omwille van het groot aantal opmerkelijke films. Dit jaar is dat Iran. Jarenlang waren Abbas Kiarostami, Mohsen Makhmalbaf en Jafar Panahi de iconen van de Iraanse cinema. Intussen is er in de schaduw van Asghar Farhadi, bekend van ‘A Separation’ en ‘The Salesman’, een nieuwe generatie cineasten opgestaan die internationaal doorbreken. 
 
De Iraanse cinema valt in het algemeen op omwille van zijn realistische, documentaire stijl, de poëtische en allegorische verhalen en de zelfbewuste, reflexieve toon. Het zijn kenmerken die je ook terugvindt in de films van de nieuwe generatie die net zoals de vorige nog altijd wordt geconfronteerd met repressieve maatregelen van de regering. 
 
Dat belet hen niet om zich vrank en scherp uit te spreken over maatschappelijke struikelblokken zoals het drugbeleid (‘Just 6.5’), de gevolgen van de klimaatveranderingen (‘Bandar Band’), de Iraanse revolutie (‘Radiograph of a Family’) en patriarchale en religieuze tradities (‘Son-Mother). Een absolute aanrader in dit aanbod van 10 films: ‘There is No Evil’, een in het geheim opgenomen film over het uitvoeren van executies in de Islamitische Republiek waarmee regisseur Mohammad Rasoulof vorig jaar in Berlijn de Gouden Beer won. 

MOOOV heeft traditioneel ook een competitief luik. Dit jaar bestaat de competitie uit 8 films. Vooral Zuid-Amerika is dit jaar goed vertegenwoordigd met 4 films, respectievelijk uit Mexico, Brazilië, Argentinië en Costa Rica. 
 
De film uit dit klavertje vier die het meest in het oog springt, is wellicht ‘The Pink Cloud’ van de Braziliaan Iuli Gerbase. In dit dystopische drama komt de wereld in een rampspoed terecht wanneer er een rooskleurig gas opduikt dat een persoon kan doden binnen de eerste tien seconden van contact. Gevolg? Iedereen in de wereld moet gaan schuilen op de plek waar je je bij de uitbraak bevindt. ‘The Pink Cloud' roept misschien nogal wat vergelijkingen op met de huidige coronasituatie maar de film werd opgenomen in 2019, ruim voor de uitbraak van Covid-19. 
 
Ook een Iraanse film heeft een selectie voor de competitie weten te verzilveren. Het gaat om ‘The Wasteland’, één van de verrassingen van het filmfestival van Venetië. Filmmaker Ahmad Bahrami leerde het vak nog van Abbas Kiarostami, een van de reuzen van de zevende filmkunst. 

‘La mama’ is in Italië een heilig instituut maar ook heel wat filmmakers wereldwijd kijken met veel liefde en tederheid terug naar de pertinente rol van moeders en hun ontroerende band met kinderen. Onder de noemer Moederliefde blikt het MOOOV filmfestival dit jaar op dat thema terug in 11 recente films. Opvallend is dat de grote meerderheid van deze films ook geregisseerd is door vrouwelijke cineasten.

Tussen het aanbod vind je werk terug van bekende cineasten zoals de Japanse Naomi Kawase (‘True Mothers) en Jasmila Zbanic uit Bosnië en Herzegovina (‘Quo Vadis, Aida?’) maar ook van talentrijke debutanten, zoals de Chinese Teng Congcong met ‘Send Me To The Clouds’, een drama over de vrijheidsstrijd van een jonge journaliste dat bejubeld wordt vanwege haar feministische blik
 
MOOOV Filmfestival 2021 gaat door van 20 april tot 3 mei in samenwerking met 8 locaties: Beringen, Brugge, Deinze, Genk, Lier, Sint-Niklaas, Turnhout en Zaventem. De ticketverkoop start 16 april. Heel wat van die films worden ingeleid door de regisseurs zelf en er kunnen ook 5 exclusieve debatten worden gevolgd over thema’s die aansluiten bij het filmaanbod. Meer info vind je op www.mooov.be