Mythische vieringen: Raúl legt Camp Nou het zwijgen op in een levendige Clásico

Sport | De lange geschiedenis van de Clásicos tussen Barcelona en Real Madrid is bezaaid met iconische momenten. In 1999, bijvoorbeeld, legde Raúl Camp Nou het zwijgen op met zijn late gelijkmaker.

Door Pickx

Gepubliceerd op 18.03.21

1min

De meeste Madrileense fans keken toch met een bang hartje uit naar de eerste Clásico van het seizoen 1999-2000, die in Camp Nou werd gespeeld. De club uit de hoofdstad had het immers al tijdje moeilijk tegen Barcelona. Acht maanden eerder was de laatste trip van ‘Los Merengues’ naar Barcelona uitgedraaid op een stevige 3-0 nederlaag. Erger nog, Madrid had zijn Catalaanse rivalen al meer dan twee jaar niet meer verslagen – de laatste keer was in de Supercup van 1997.

Pep Guardiola, Rivaldo, Luís Figo en co kijken dan ook met vertrouwen uit naar de klassieker, vooral omdat de regerende kampioen aan de top van La Liga stond, terwijl Madrid schuchter aan het seizoen begonnen was en voorlopig op een achtste plaats stond.

Late gelijkmaker

Die trend werd al snel bevestigd op het veld. De Blaugrana monopoliseerden de bal en creëerden de beste kansen, maar zonder het doel te vinden. Real Madrid profiteerde van de situatie en opende de score in de 26e minuut. Raúl, het 22-jarige wonderkind uit Madrid, kopte de bal binnen. Maar de vreugde van de Merengues was van korte duur. Twee minuten later maakte Rivaldo de gelijkmaker met een schot vanaf de rand van het strafschopgebied. De wedstrijd barstte los en hoewel Real een penalty had kunnen claimen, was het Barça dat de leiding nam via een doelpunt van Figo na de rust.

Net op het moment dat de spelers van Barça dachten dat ze het moeilijkste achter de rug hadden, kwamen ze met tien man te staan nadat Patrick Kluivert uit het veld werd gestuurd. De score bleef ongewijzigd tot de 86e minuut, wanneer Raúl opnieuw scoorde. De aanvaller werd de diepte ingestuurd en hij schoof de bal subtiel langs Ruud Hesp.

"De hitte van de strijd”

Om zijn doelpunt te vieren, legde de speler zijn wijsvinger op zijn mond om het publiek van Camp Nou te treiteren en hen tot stilte aan te manen. Het was voor hem een manier om zijn frustraties te uiten die hij tijdens de wedstrijd en ongetwijfeld ook tijdens de laatste verplaatsingen naar Catalonië had opgelopen. Tegelijk was het natuurlijk ook een manier om zijn eigen fans te vermaken. Het beeld, dat uiteraard de volgende dag in Spanje de voorpagina's haalde, staat sindsdien in het collectieve geheugen gegrift.

"Het de hitte van de strijd, van die wedstrijd. Het is evident dat dit beeld, deze foto, de geschiedenis is ingegaan. Maar ik heb altijd respect gehad voor de spelers van Barcelona, de club en de supporters," zei de huidige manager van Real Madrid Castilla later over het gebaar.

Na vijfde te zijn geworden in La Liga, vonden Los Merengues troost in een achtste Champions League-titel. Het was opnieuw Raúl die de overwinning bezegelde met een derde doelpunt van zijn ploeg in de volledig Spaanse finale tegen Valencia (3-0).

Ben je een fan van onze serie? Herbeleef Brian Laudrups doelpunt tegen Brazilië.