Dino: “Een goede caster weet wat zijn publiek van een wedstrijd verwacht “

Het voorjaarssegment van de Belgian League, onze nationale League of Legends-competitie, loopt op zijn einde en de beste teams maken zich op voor de play-offs, die nu al vuurwerk beloven. We vervolgen daarom onze kleine tocht langs de figuren die je dagelijks de competitie doen beleven. Deze maand is het de beurt aan Diede “Dino” Baeyens om zichzelf voor te stellen en uit te leggen hoe hij opgeklommen is tot Belgian League-caster.

Dag Dino! Zou je je eerst even kort kunnen voorstellen?

Natuurlijk, mijn naam is Diede Baeyens en ik ben color caster op de Nederlandstalige stream van de Belgian League. Daarnaast ben ik jeugdconsulent voor mijn gemeente! Ik cast dus voor mijn plezier na de uren van mijn full-time job.

Vertel ons een beetje over je beginjaren op videogames.

Een van mijn eerste herinneringen aan het spelen van videospelletjes gaat terug tot toen ik op de Mac van mijn vader de allereerste Call of Duty speelde. Toen ik een tiener was, begon ik Crossfire (een free-to-play game gebaseerd op Counter Strike 1.6 die vooral populair is in Azië; red.) te spelen op een vrij hoog niveau met Engelstalige vrienden die ik op het internet had leren kennen. Ik ben moeten opgroeien met vier zussen. Het was voor mij dus gemakkelijker om me op de pc te amuseren dan in de rest van het huis (lacht). We speelden veel in het geklasseerde deel en zo namen we deel aan toernooien die qua omvang steeds groter werden. We speelden bijvoorbeeld de World Cyber Games, een mondiale competitie.

Als we je zo bezig horen, leek je dichter bij een carrière als speler dan als caster… Heb je er ooit aan gedacht om die weg in te slaan?

Ik heb daar een leuke anekdote over. Toen ik 16 was, speelde ik vanuit mijn ouderlijk huis en met ons team maakten we kans om ons te kwalificeren voor het wereldkampioenschap. Helaas waren we allemaal nog tieners en zeiden onze ouders dat dat niet mogelijk zou zijn. Je moet ook weten dat de wedstrijden in die tijd midden in de week rond 3 uur ‘s nachts doorgingen. Ik herinner me dat ik stiekem uit bed sloop en naar mijn computer ging om mijn wedstrijden in alle stilte te spelen… Dat was natuurlijk een beetje moeilijk op een schietspel waar je calls moet maken! Uiteindelijk hadden mijn ouders het door, maar ze waren erg lief voor me: ik mocht de wedstrijd uitspelen, die we bovendien wonnen. Wat nog grappiger is, is dat we werden gediskwalificeerd nadat we vergaten onze resultaten naar de organisatoren door te sturen…

Dit alles om te zeggen dat wij die toernooien vooral speelden omdat het niveau er hoger lag dan de publieke wedstrijden, waar wij een winrate van bijna 80% hadden. Helaas begreep ik al snel dat, toen de schermen eenmaal groter werden en de targets minder gepixeld, mijn aim (vermogen om te mikken; red.) niet op niveau was (lacht)!

Je speelde toen dus vooral FPS’en. Wat boeide je in League of Legends en maakte het tot je favoriete game?

De 3v3-wedstrijden (lacht)! Nee, in die tijd speelde ik ook strategische games zoals Civilizations II op de computer van mijn vader. Ik vond dat League of Legends echt die twee aspecten samenbracht die ik leuk vond aan strategiespellen en FPS’en. Enerzijds zit er een tactisch aspect in het spel, je moet de juiste items kopen voor de juiste kampioen en die veranderen afhankelijk van je tegenstander. Anderzijds moet je met je mecanics de overhand krijgen over je tegenstander en je skills gebruiken. Misschien hield ik daarom van 3v3. Het was altijd vechten, de hele tijd. Na een tijdje wisten mijn vrienden me duidelijk te maken dat het echte speltype 5 tegen 5 was, wat ik erg traag vond.

Hoe ben je achter de casting desk terechtgekomen?

Dat heeft erg lang geduurd. Ik had een vriend die in de Challengers Scene speelde, een van de hoogste competitieniveaus in League of Legends in die tijd. Hij woonde in hetzelfde dorp als ik en op een gegeven moment kwam het idee om een LAN te organiseren bij ons in de buurt. Het werd al snel duidelijk dat we de casting van de wedstrijden zelf zouden gaan doen. Uiteindelijk ging het evenement niet door en hebben we dat nooit kunnen organiseren, maar het idee zat wel in mijn hoofd… Ik begon me dus wat meer te interesseren in wat de casters werkelijk vertelden, in plaats van alleen maar te genieten van de show, en na een tijdje dacht ik dat dat echt iets voor mij kon zijn. Nadat ik tijdens verschillende wedstrijden had uitgelegd aan mijn vrienden, die het spel nog niet begrepen, wat er op het scherm gebeurde, werd het mij duidelijk dat er echt iets mee te doen was. Toen de Belgian League er kwam, heb ik de kans niet laten liggen.

Zou je overwegen om dat je hele leven te doen?

Voor mij is het duidelijk een droomjob. Ik denk niet dat je een caster kan vinden die tijd besteedt aan het bestuderen en becommentariëren van wedstrijden die je zal zeggen: “Nee, dat wil ik niet mijn hele leven doen.” Ik denk dat wat al deze mensen verenigt hun passie is. Wie zou er niet willen leven van zijn passie? Maar je moet natuurlijk wel realistisch zijn. In de huidige situatie zou ik er niet van kunnen leven. Op dit ogenblik zijn er in de Benelux maar weinig mensen die van het casten alleen kunnen leven.

Vorige week stelden we Visso dezelfde vraag, maar ik ben benieuwd naar jouw antwoord. Hoe bereid jij je elke week voor op de cast?

Elke caster heeft zijn eigen manier om zich voor te bereiden, dat hangt vooral af van zijn rol. Sommigen laten liever ruimte voor meer spontaniteit, terwijl ik de neiging heb om veel voor te bereiden voor de show. Soms te veel! Eigenlijk moet ik een bijna perfecte kennis van het spel hebben om bepaalde aspecten van het spel te kunnen uitleggen. Als de spelers bijvoorbeeld een nieuwe build op Ezreal maken, moet ik kunnen uitleggen waarom. Daarnaast zetten we storylines op die eigen zijn aan de Belgian League. Dat betekent dat we gaan kijken naar de rangschikking van de teams, hun speelwijze, hun tegenstanders, de verbeterpunten en we proberen na te gaan wat interessant is voor het publiek. In het geval van Team 7AM bijvoorbeeld heeft het geen zin om te zeggen dat ze alle 9 hun wedstrijden verloren. Mensen weten dat al door naar het klassement te kijken. Wat interessant is, is om een verhaal te maken en zich af te vragen: “Oké, wat moeten ze nu doen om te winnen?” In de loop van het seizoen is het onze taak om die verhalen te laten evolueren zodat de kijker geboeid blijft.

Wat is er onmisbaar voor een caster?

Er zijn twee zaken: een echte passie hebben voor het spel en in staat zijn om die passie te vertalen naar een goede show! Maar ik denk dat het antwoord overal anders zal zijn, afhankelijk van de casters en de plek waar je bent. Neem nu voetbal. In België zijn de commentatoren nogal rustig, ze beschrijven wat er op het scherm gebeurt en praten over de spelers. Maar als je dezelfde match volgt op een Spaanse zender, krijg je totaal iets anders! Ze zijn veel energieker en na 5 minuten heb je 90% kans op gehoorschade (lacht)! In esports heb je hetzelfde. Een goede caster moet weten wat zijn publiek van een wedstrijd verwacht en welke informatie het wil krijgen. Het is aan hem om zich daaraan aan te passen!

Dat is wat het verschil maakt tussen de verschillende leagues, niet?

Precies, de LCK is veel meer gericht op het spel, terwijl het LEC erin geslaagd is een goede mix te maken tussen pedagogie, om het spel uit te leggen, en amusement, met verschillende delen die door het castteam worden gecreëerd om de show aan te kleden.

We zijn nu twee weken verwijderd van de Spring Split play-offs. Wat vond je van de competitie in het algemeen?

In alle eerlijkheid, ik had verwachtingen en vreemd genoeg werden die allemaal ingelost. Het klassement van vandaag komt min of meer overeen met wat ik een paar weken geleden zou hebben voorspeld. In de eerste weken verwachtte niemand een overwinning tegen KVM Esports of ION Squad. Hun niveau is in sommige wedstrijden iets gezakt, maar het is geweldig om te zien hoe de andere teams hun achterstand inhalen. Sector One bijvoorbeeld begon de split matig, maar nu ze geleerd hebben hoe ze hun wedstrijden moeten aanpakken, gaat het beter met hen. Als ik zie dat 4Elements vorige week op het punt stond KVM te verslaan, geeft dat veel energie voor de play-offs die eraan komen.

Over KVM gesproken, denk je niet dat er een kloof is tussen dit team en de rest van het kampioenschap?

Het is interessant omdat Robba (toplaner van KVM; red.) het er onlangs over had op Twitter. KVM heeft de gewoonte om in het begin van de wedstrijd een grote voorsprong te nemen, maar om de overwinning soms te laten aanslepen, terwijl ze die snel over de streep zouden kunnen trekken. Aan de andere kant zijn ze ook in staat een wedstrijd te winnen na een achterstand. Hoewel dat tweede zeer positief is en KVM tot een goed team maakt, is hier vooral het eerste punt van belang. Door zijn wedstrijden te laten aanslepen, geeft KVM een mogelijkheid tot comeback aan zijn tegenstander. Het is die kans en de voortdurende vooruitgang van bepaalde ploegen die mij doen geloven dat KVM niet onverslaanbaar is in de Belgian League. Bovendien zullen de play-offs in BO5 worden gespeeld, wat een nieuwe strategische dimensie aan het spel toevoegt die we tijdens het gewone seizoen nog niet hebben kunnen verkennen. Ik denk echt dat, als er al een kloof was aan het begin van het seizoen, die nu aanzienlijk kleiner wordt.

Team 7AM heeft tot nu toe nog geen enkele reguliere seizoenswedstrijd gewonnen en sommige waarnemers wezen op een niveau dat volgens hen veel te laag was voor de competitie. Moet er geen degradatiesysteem komen, zoals in de LFL bijvoorbeeld?

Het echte probleem in de Benelux is de regelmaat van de ploegen. Toen zo’n systeem in het Europese kampioenschap werd ingevoerd, deden zich twee scenario’s voor wanneer een ploeg naar de hoogste divisie promoveerde. Of dat team versloeg iedereen, tot grote verrassing van het publiek, of het stortte in. Daarom werd de Belgian League een gesloten league, enkel en alleen om een zekere stabiliteit van de organisaties te garanderen. Ik denk dat dat het beste concept is. Neem bijvoorbeeld KVM. Zij hebben van vorig jaren heen een project opgebouwd. Ze hielden hun toplaner Robba en boekten in de loop van de seizoenen vooruitgang. In een open league zou zoiets niet misschien mogelijk zijn geweest na hun eerste seizoen dat niet echt top was.

Maar het is wel duidelijk dat een league gebaseerd moet zijn op competitie. Als je eerste staat in de tweede divisie en je verslaat de laatste uit de eerste divisie, dan zou het logisch zijn dat je hun plek overneemt. Alleen zijn sommige teams erg goed in meta en is dat plots helemaal verdwenen na een paar maanden. Het is een moeilijke vraag en eerlijk gezegd denk ik niet dat er een echt goed antwoord is.

Je hebt een nevenproject genaamd The EUniverse. Wil je ons vertellen wat je daar doet?

Het is een project dat ik uit pure passie ben gestart. Ik ben ermee begonnen met Guldborg (caster van de Engelse league) en Megalodontus (esports content producer) nadat we elkaar hadden ontmoet in het kader van de casting voor de European Masters play-infase. Ik nam in oktober contact op met Mega en legde uit dat ik meer wilde doen! Ik volg de subtopscene in Europa al lang en ik wilde een manier vinden om erover te kunnen praten met mensen die daarin geïnteresseerd zijn. Als fan had ik altijd het gevoel dat dit soort content ontbrak, het is een gevoel dat we alle drie hadden. Op een bepaald moment besefte ik dat zelf een video kunnen monteren het enige was wat me tegenhield!

We probeerden dus verschillende formats uit en uiteindelijk zijn we begonnen met het maken van één video per week genaamd “EUpdate”, waarin we echt een overzicht geven van de verschillende ERL’S met de casters van die regio’s! Zo kan het geïnteresseerde publiek weten hoe het de competitie moet begrijpen wanneer de European Masters van start gaan en elk van deze leagues zijn vertegenwoordigers zal sturen. We hebben nog veel andere projecten, maar “Sky is the limit but time is an issue”.

Laatste vraagje, waar komt de nickname Dino vandaan?

Een van mijn eerste tags was “TheBelgain” en later "GeneralChestHair", wat best grappig was aangezien ik er nog steeds geen heb (lacht)! Ik heb een hele reeks van bijnamen gehad, de ene al wat vreemder dan de andere. Maar toen ik als caster begon, moest ik een nickname hebben die op het scherm kon komen. In die tijd werkte ik op speelpleinen en Dino was de bijnaam die ze mij toen gaven, aangezien mijn voornaam Diede is en ik de oudste was. Die heb ik dus gehouden!

Bedankt Dino voor je antwoorden! We zien je maandagavond natuurlijk opnieuw voor de laatste Spring Split-speeldag van de Belgian League!