Lionel Cox's ‘one shot’ op de Olympische Spelen in Londen in 2012
Wie kan zich nog de prestatie van Lionel Cox op de Olympische Spelen van Londen in 2012 herinneren? De Luikse amateursportschutter keerde dat jaar terug met de mooiste Belgische medaille van die Olympiade.
In augustus 2012 werd ons land voor een vrijwel onbekende discipline in de schijnwerpers gezet: Lionel Cox slaagde erin om ons in het karabijnschieten op vijftig meter afstand naar de top te schieten. Hoewel hij en zijn sport bij het grote publiek onbekend waren, maakte Cox al snel naam en faam door alle verwachtingen te overtreffen. Hij versloeg 48 van zijn 50 concurrenten en won de zilveren medaille.
In de kwalificaties verpulverde hij de tegenstand in 60 schoten met een monsterscore van 599. Voor de geïnteresseerden: het maximaal aantal haalbare punten was 600… Die score was meteen goed voor een Belgisch record en hoewel de druk om een medaille te halen steeds groter werd, toonde hij opperste concentratie in de finale. Hij bood weerstand tegen de Sloveen Rajmond Debevec en stelde de tweede plaats veilig achter de Wit-Russische Sergei Martynov. Op die Spelen haalde ons land drie medailles, maar de medaille van Cox bleef erboven uitsteken. Charline Van Snick en Evi Van Acker haalden respectievelijk brons in judo en zeilen.
Een amateur ... die er niet had moeten zijn!
De prestatie van Cox was des te uitzonderlijk omdat hij de sport als amateur beoefent. Hij is oorspronkelijk afkomstig uit Ougrée, nabij Luik, en combineert zijn passie met een job als arbeidsinspecteur bij het Brusselse gewest. “Ik heb een kans op 50”, zei de man in 1996. Hij ontdekte de sport dankzij zijn vader en bereidde zich nauwgezet voor op een plek bij de wereldtop in zijn sport. Misschien was zijn uitspraak “Alles is mogelijk” een voorbode voor wat Cox in 2012 presteerde…
De prestatie van de man uit Luik is des te uitzonderlijk omdat hij aanvankelijk niet eens naar Londen zou afreizen: “En te bedenken dat ik daar niet had moeten zijn”, riep hij na de uitreiking van zijn medaille. Hij was destijds opgesteld na overleg met het Belgisch Olympisch Comité op basis van zijn goeie prestaties om ervaring op te doen. Hij werd zo de eerste Belgische schutter die deelnam aan de Olympische Spelen sinds Frans Peeters in 1984.
Een onbeminde discipline
Door zijn uitzonderlijke prestatie mocht Cox tijdens de slotceremonie de vaandel van de Belgische delegatie dragen. De medaille blijft zijn mooiste prestatie op internationaal niveau. Het was ook zijn enige optreden op de Spelen, aangezien hij in 2016 geen wildcard kreeg om zijn medaille in Rio te verdedigen. Sindsdien maakt de discipline ook niet langer deel uit van de Olympische competities.
Dankzij zijn prestatie kon Cox ook bij de ‘bobo’s’ van de Belgische delegatie zijn passie voor sport tonen. Sindsdien is hij namelijk technisch directeur van de Franstalige delegatie en voorzitter van de Belgische schietfederatie. Daarmee hoopt hij jonge talenten onder zijn hoede te nemen die misschien ooit in zijn voetsporen kunnen treden.
