Legendarische wedstrijden: Zuid-Korea maakt Italië horendol

Zuid-Korea was toen gastland van het WK en niet gekend als een groot voetballand. Tot in 2002 had het Aziatische land slechts vijf deelnames op de teller en geen enkele keer slaagde het Koreaanse elftal erin om de tweede ronde te halen. Maar op het WK in eigen land lagen de kaarten geheel anders, toen het land de halve finale kon bereiken en verslagen werd door de Brazilianen. Nadat ze de kleine finale verloren tegen Turkije, eindigde Zuid-Korea als vierde.

Maar op weg naar de kleine finale moesten de Koreanen ook voorbij een veel groter voetballand: Italië. Op eerdere WK’s in 1994 en 1998 waren de Italianen telkens bij de laatste vier. In 1994 verloren ze de finale en in 1998 de kwartfinale, telkens tegen Frankrijk. Ook op 18 juni 2002 werden ze verslaan, maar deze keer door een ongekend voetballand. De verbazing was zelfs zo groot, dat overal geruchten over matchfixing opdoken.

De Italianen waren voor de match overduidelijk de favorieten. De mannen van Trapattoni gingen sterk van start, want in de 18de minuut opende Christian Vieri de score. In de minuten daarvoor konden de Italianen al op achterstand raken, want Pannucci beging een overtreding in de zestien. De Zuid-Koreanen misten de penalty nipt.

Na de goal van Vieri zat Italië in een zetel. Ze gebruikten de klasse van hun verdediging om de Zuid-Koreanen te blokkeren. Een strategie die werkte, want de Koreanen kwamen amper nog over de middellijn.

De Koreanen bleven hoopvol en beukten tegen de statische verdediging van de Italianen. Na veel pogingen slaagde Seol er eindelijk in om voorbij de verdediging te raken, hij scoorde en gooide de registers na het gelijkmaken terug helemaal open. Vieri kwam twee minuten later dicht bij een tweede doelpunt, maar miste nipt. Extra tijd moest de wedstrijd in een beslissende plooi leggen.

Die extra tijd verhitte de gemoederen. Totti moest in de 103e minuut van het veld en tot op vandaag wordt die beslissing in twijfel getrokken. In de 111e minuut was het weer prijs voor de Italianen. Tommasi kwam dan tot scoren, maar zijn doelpunt werd afgefloten door een twijfelachtige buitenspelval.  

Het was uiteindelijk opnieuw Ahn, die in het begin van de wedstrijd de penalty miste, die zijn team richting de finales loodste. Met een kopbal kwam hij in de 117de minuut voorbij een sprakeloze Buffon. De wedstrijd werd meteen beeïndigd, want toen speelde men nog volgens de regel van de ‘Golden Goal’. Daarbij was de wedstrijd meteen afgelopen van zodra een van de teams scoorde. De Italiaanse hoop op de Wereldtitel was meteen voorbij. 

Herbeleef hier de gekke Champions-League-finale tussen Liverpool en AC Milan uit 2005.