Minireeks 'ex-spelers 1B': hoe zou het zijn met... Elliott Moore (ex-OHL)

Sport | De voorbije jaren zijn er heel wat spelers geweest die een goede indruk maakten in 1B en dan via een buitenlandse transfer stillatjes aan van de Belgische radar verdwenen. De winterstop leek ons een gepast moment om eens even na te gaan hoe ze het er de voorbije maanden/jaren vanaf hebben gebracht.

Door Pickx

Gepubliceerd op 30.12.20

1min

De volgende op ons lijstje is Elliott Moore. De nu 23-jarige Engelsman speelde tussen 2017 en 2019 bij OH Leuven, waar hij als huurling van zusterclub Leicester City de centrale as in de defensie mee bewaakte.

Moore was een certitude in het type-elftal van de Leuvenaars en ontpopte zich als prille twintiger zelfs tot aanvoerder. Na twee sterke seizoenen (64 wedstrijden) keerde de verdediger terug naar Leicester in de hoop dat hij zich voldoende bewezen had om aanspraak te maken op een plekje in het eerste elftal van The Foxes.

Geen doorbraak

Maar die ambitie viel al snel in het water toen Moore bij zijn terugkeer te horen kreeg dat hij geen toekomst meer had bij de club waar hij sinds zijn jeugd voetbalde. De centrumverdediger ging op zoek naar een nieuwe uitdaging en vond die bij Oxford United; een club uit de Engelse League 1 (derde niveau).

Moore kende een ietwat hobbelige start bij zijn nieuwe club en wisselde in zijn eerste seizoen basisplaatsen af met een rol als bankzitter. Uiteindelijk miste Oxford op een haar na de promotie naar The Championship. De club eindigde op twee punten van een rechtstreekse promotieplek en ging dan in de daaropvolgende Play-Offs ten onder in de finale (1-2 tegen Wycombe). Moore had zich inmiddels opgewerkt tot onbetwistbare titularis.

Opnieuw 'Captain'

In het nieuwe seizoen is Oxford vooralsnog geen promotiekandidaat. The U's staan op een troosteloze 15e plek en moeten voorlopig meer naar onderen kijken. De kloof met de hoogste degradatieplek bedraagt momenteel zes punten terwijl een Play-Offplek voorlopig zeven punten weg is. Voor Moore zelf is het wel een topseizoen. De lange verdediger stond voorlopig in alle 19 wedstrijden 90 minuten in de basis en kreeg in de laatste vijf matchen zelfs alweer de aanvoerdersband rond de arm.