De vijf grootste filmsuccessen en -flops gebaseerd op Vlaamse series

Series | Succesvolle Vlaamse series krijgen al eens een vervolg in de cinemazalen en dat kan net zo goed voor vonken zorgen als op een sisser aflopen. Veel programmamakers wagen zich er toch aan: zelfs Gert Verhulst heeft met de gasten in ‘Gert Late Night’ een film gemaakt, al is die slechts 23 minuten lang en dus bezwaarlijk cinemavoer te noemen. Dit zijn enkele van de beste en de slechtst onthaalde Vlaamse films gebaseerd op televisieseries.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Code 37

Nadat ‘Code 37’ in 2009 succes kende op het kleine scherm, volgde twee jaar later een film. Beide verhalen volgen Veerle Baetens als Hannah Maes, die lid is van een politiekorps dat gespecialiseerd is in zedendelicten. In de film gaat het team undercover in een club waar ze vermoeden dat studentes actief zijn in de prostitutie. Ze proberen de aanrander van een bekende schrijver te vatten, maar komen in een veel groter kluwen terecht.
 
De relatief jonge serie meteen naar de cinemazalen brengen leek een beredeneerde gok. Al in de openingsweek bleek dat die zou opbrengen, want dan bekeken net geen 110.000 cinemagangers de film. Een spectaculaire start, zeker omdat de prent door de Vlaamse recensenten minder gesmaakt werd. De grauwe sfeer en de sterke acteerprestaties moesten onderdoen voor een zwak verhaal, schreven ze. Oordeel vooral zelf, want ‘Code 37 – de film’ is woensdag om 20u40 te zien op VTM4.

Witse

In 2014 hernam Hubert Damen de rol van de intussen gepensioneerde commissaris Werenfried Witse voor de film ‘W.’ van regisseur Frank Van Mechelen. Witse staat het politiekorps in de Westhoek bij nadat de afgestane dochter van zijn vervreemde zus vermoord wordt en verschillende jonge vrouwen verdwenen zijn. De bekende politieman raakt verzeild in een wereld van SM en folteringen om de moordenaar te ontmaskeren.
 
Toen de film in 2014 in de zalen kwam, was die een onverwachte flop. De meest bekeken afleveringen van de serie haalden twee miljoen kijkers, maar slechts 33.000 van hen wilden een kaartje kopen voor de bioscoop. Zelfs naar de herhalingen van de reeks keken nog steeds 650.000 mensen, dus het lag niet aan een gebrek aan populariteit. Ook recensenten gaven de film goede scores, maar het mocht allemaal niet baten. In 2016 werd de film als driedelige miniserie uitgezonden voor 1,18 miljoen kijkers, het meest bekeken programma van die dag. Misschien pakt ‘Witse’ gewoon beter op het kleine scherm?

Windkracht 10

De serie ‘Windkracht 10’ kluisterde aan het einde van de jaren ’90 menig Vlaming aan hun televisietoestel. Producer en medebedenker Erwin Provoost zag het potentieel om “de eerste Vlaamse spektakelfilm” te maken en in 2006 zag ‘Windkracht 10: Koksijde Rescue’ het levenslicht. Naast Koen De Bouw, Ludo Busschots, Vic De Wachter en Warre Borgmans die hun oude rollen weer opnamen, gingen de hoofdrollen naar Kevin Janssens en Veerle Baetens.
 
De film over een arrogante aanwinst bij de zeemacht die al snel iedereen tegen zich in het harnas jaagt, is visueel inderdaad spectaculair, al krijgt de vorm net iets te vaak voorrang op het verhaal. Desalniettemin vond Windkracht 10: Koksijde Rescue een groot publiek met zo’n 225.000 bezoekers in de bioscopen.

De Collega’s

De eerder alledaagse avonturen van ambtenaren Paul, Philemon, Jomme, Betty en hun collega’s kunnen gezien worden als een soort ‘The Office’ avant la lettre. Van de enorm populaire reeks werden tussen 1978 en 1981 37 afleveringen gemaakt. In 1988, heel wat veelbekeken heruitzendingen later, kwam de film ‘De Kollega’s Maken de Brug’. Die was populair genoeg om van een succes te spreken, maar de reeks werd in de koelkast gestopt. Totdat Jan Verheyen enkele jaren geleden met ‘De Collega’s 2.0’ op de proppen kwam, een totale vernieuwing van de oude reeks.
 
De film trok niet genoeg toeschouwers naar de bioscoop om uit de kosten te komen en recensenten boorden de prent genadeloos de grond in. “Pijnlijk ongrappig”, “een van de minst interessante films van de laatste jaren” of nog “onnozel, simplistisch en met haken en ogen aan elkaar hangend”, schreven de critici. Niet waar regisseur Jan Verheyen op had gehoopt. Misschien had hij de film beter niet aan de serie verbonden, of misschien was het idee beter in de ijskast blijven liggen.

F.C. De Kampioenen

Natuurlijk moest de populairste serie van Vlaanderen een film krijgen en natuurlijk trok die film in 2013 een groot publiek. Daar viel niemand van achterover. Maar dat de bende pottenstampers vier films later nog steeds alle cinemazalen vol zouden krijgen, daar hadden we zeven jaar geleden toch geen geld op ingezet. In 2019 kregen we echter ongelijk toen ‘F.C. De Kampioenen 4: Viva Boma!’ door meer filmgangers bekeken werd dan alle andere Vlaamse films samen het jaar ervoor.
 
Over kwaliteit is het moeilijk om absolute uitspraken te doen wanneer het op de darling van de Vlaamse televisie aankomt. Neen, de acteerprestaties zijn niet van wereldniveau en de scenario’s zullen niet gauw internationale awards binnenrijven. So what? Is dat niet net wat zo veel mensen zoeken in De Kampioenen, een ongecompliceerd avontuur met die personages die we al dertig jaar kennen? Daar maak je geen Nolanfilm over.

Gerelateerde onderwerpen

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top