De one hit wonders van Hollywood: hoe verging het Tobey Maguire na ‘Spider-Man’?

Toen Sam Raimi zich in 2002 waagde aan Spider-Man, stond het genre van de superheld nog niet garant voor zeker kassucces. Zijn versie was de eerste film die de magische grens van 100 miljoen dollar opbrengst in één enkel weekend doorbrak en groeide uit tot één van de meest winstgevende films aller tijden. Die cijfers verbleken bij de opbrengsten die superheldenfilms tegenwoordig binnenrijven, maar ‘Spider-Man’ plaveide wel de weg voor een nieuwe generatie Hollywoodblockbusters met superhelden op het witte doek. Raimi blies nieuw leven in het Spider-Man-personage en het genre, en zette met een breed kleurenpalet en afgelikte visuals een nieuwe standaard voor het Marvel Cinematic Universe. 

 

De rol van Peter Parker stond Tobey Maguire op het lijf geschreven. Hij speelde een kneuterig sulletje; een outsider die een spannend dubbelleven leidt, en in de schaduw de misdaad bestrijdt. From zero to hero: een klassieke plotontwikkeling die het altijd goed doet op het witte doek, alleen wist Maguire perfect hoe hij beide facetten van zijn persona moet verzoenen en overbrengen. Bovendien legde de acteur zo’n naturel en authenticiteit aan de dag, dat hij nooit zijn geloofwaardigheid verloor.

De rol van Spider-Man lanceerde zijn carrière, maar de trilogie was in retrospectief geen onverdeeld succes. Het origineel was een hit, en de trilogie blijft een mijlpaal in de Marvel-geschiedenis, maar de filmreeks eindigde met een valse noot. De derde ‘Spider-Man’ werd unaniem beschouwd als de slechtste van de drie. Zelfs regisseur Raimi was een koele minnaar van het sluitstuk. De plannen voor een vierde film werden opgeborgen – volgens velen zat de slechte ontvangst van ‘Spider-Man 3’ daar voor iets tussen.

 

Sinds zijn rol in ‘Spider-Man 3’ in 2007 is de verschijning van Maguire op het witte doek een zeldzaamheid geworden. Hij scoorde nog enkele occasionele bijrollen, zoals in de blockbuster ‘The Great Gatsby’, maar zijn ster was tanende en doofde de jaren nadien als een nachtkaars uit. 

 

De laatste jaren slaagde hij er niet meer in om grote rollen te versieren, en dus gooide hij het over een andere boeg. Hij beproefde zijn geluk als producent. De man is niet tuk op aandacht: hij blijft het liefst uit de schijnwerpers, heeft een hekel aan paparazzi en heeft altijd geworsteld om zijn introverte natuur te doen rijmen met zijn edgy, glamoureuze superheldenrol die hij in al zijn splendeur vertolkte op het witte doek. Nu hij achter de camera heeft plaatsgenomen, bevindt Maguire zich meer in zijn comfort zone, zonder zijn passie voor film te moeten afzweren.

Zijn carrière als producent komt traag van de grond: het succes was initieel bescheiden, met de komische musical ‘Rock of Ages’, de slome Koude Oorlog-thriller ‘Pawn Sacrifice’ – waarin hij zelf acteerde – en het door aliens vergeven actiedrama ‘The 5th Wave’. Geen enkele van voorgenoemde films wist potten te breken aan de box office. De carrièrewending van Maguire was geen totale slag in het water, maar de verhoopte herwaardering en heropleving van zijn status in Hollywood bleef uit. 

 

De laatste jaren boekt de filmstudio waar Maguire werkzaam is, Material Pictures, wel enig succes. De film ‘Boyz in the Wood’ won de Midnighters Audience Award op het South by Southwest-filmfestival en de film ‘Brittany Runs a Marathon’ werd voor 14 miljoen dollar gekocht door Amazon. Nu zijn carrière achter de schermen stilaan op kruissnelheid komt, slinkt de kans dat Maguire ooit nog op de voorgrond zal treden in Hollywood. 

 

Bovendien verkoelde de relatie tussen Hollywood en Maguire omwille van de kieskeurigheid van die laatste. De acteur springt niet op eender welke rol die hem aangeboden wordt. Sinds zijn rise to fame als Spider-Man is hij selectief in zijn keuzes voor een rol op het witte doek, zo bewijst zijn filmografie: amper vier verschijningen op het grote scherm in dertien jaar. Hij verklaart die kieskeurigheid door te stellen dat het veel toewijding en energie vergt om zich te storten in een bepaald project. Als hij niet helemaal overtuigd is van een project, zal hij niet toehappen.