Muzikaal genot vanop de eerste rij: dit zijn de beste concertfilms ooit

Muziek | Vandaag streamt de onovertroffen Nick Cave zijn unieke solo-optreden ‘Idiot Prayer’, waarin hij zowel zijn beste solowerk als de crème de la crème uit zijn repertoire met Bad Seeds en Grinderman opvoert op piano. Het wordt een eenmalige live-ervaring, want kijkers zullen niet kunnen pauzeren of terugspoelen, en de uitzending zal achteraf niet te herbekijken zijn. Proximus Pickx ging na welke concertfilms je wél kan herbekijken, en pikte daar de beste exemplaren uit.

Door Proximus

Gepubliceerd op 23.07.20

1min

The Last Waltz (1978)

Regisseur Martin Scorsese opende zijn film met de legendarische mededeling “THIS FILM SHOULD BE PLAYED LOUD!”, waarna één van de meest beklijvende optredens volgt die ooit op beeld zijn vastgelegd. Het afscheidsconcert van The Band in San Francisco op Thanksgiving werd bijgewoond door slechts 5.000 aanwezigen, maar zij kregen een muzikaal spektakel voorgeschoteld dat ze zich nog lang zouden heugen.

De Canadees-Amerikaanse rockband, die als begeleidingsband van de illustere Bob Dylan fungeerde, had de grootste namen uit de muziekwereld gestrikt om het einde te vieren – hoewel de formatie van 1983 tot 1999 een tweede leven zou krijgen onder een andere bezetting. Gastmuzikanten waren onder andere Muddy Waters, Eric Clapton, Joni Mitchell en Neil Young.

Stop Making Sense (1984)

De adembenemende live-optredens van Talking Heads die regisseur Jonathan Demme en zijn crew in beeld brachten, zijn vereeuwigd in dit tijdsdocument. Deze elegante concertfilm verhief de tournee ter promotie van hun populairste album tot op heden, ‘Speaking in Tongues’, tot een artistiek statement.

Ook al waren reshoots nodig om de achtergrondzangers in close-up te vatten tijdens ‘What a Day That Was’, of is duidelijk zichtbaar hoe David Byrne begeleid wordt door een tape om ‘Psycho Killer’ tot een goed einde te brengen. De muggenzifters zullen blijven ziften, maar zowel de muziekliefhebber als de cinefiel smullen zoveel decennia later nog steeds van dit onvolprezen stukje muzikaal werelderfgoed.

Prince: Sign O’ the Times (1987)

Deze concertdocu toont Prince op de piek van zijn carrière. De Amerikaanse popartiest trekt alle registers open en bewijst waarom hij de geschiedenis inging als een van de meest geroemde performers van zijn generatie. In de anderhalf uur durende docu, geregisseerd door hemzelf, passeert vooral zijn dubbelalbum ‘Sign O’ the Times’ uit 1987 de revue, met hits als de titelsong, Little Red Corvette als piano-intermezzo en U Got the Look.

De film, een recollectie van twee Europese shows, lokte aanvankelijk weinig volk naar de bioscopen in de States, maar nam nadien een hoge vlucht toen hij uitkwam op VHS. De vakpers prees de documentaire de hemel in – het ter zielen gegane Britse magazine SKY Magazine noemde het zelfs 'de beste concertfilm aller tijden' – waarna het werk voor eeuwig in de armen gesloten werd door muziekliefhebbers wereldwijd.