Al Pacino in "Cruising", een rol die hij liever wenst te vergeten

In het New York van de jaren 70 houdt een moordenaar zich op in homoseksuele nachtclubs, waarbij hij telkens slachtoffers maakt met dezelfde fysiek. Een politieman, die gelijkenissen vertoont met de slachtoffers, infiltreert in het wereldje om als lokaas het roofdier te klissen. Dit is in een paar regels de teaser van "Cruising", de film van William Friedkin uit 1980.

Wanneer Al Pacino deze rol op zich neemt, behoort hij al tot het kruim van Hollywood. De ster van "The Godfather" (Francis Ford Coppola) is in enkele jaren tijd uitgegroeid tot een van de meest emblematische figuren van Tinseltown. Zijn rol in "Cruising" moet hem nog net wat meer elan geven. Voor de film moet hij zich inleven in een universum vol marginale seksuele activiteiten, terwijl hij bij voorkeur liefst zo ver mogelijk weg blijft van alle scènes waar ook maar een seksgeurtje aan hangt.

In deze film is er voor Pacino echter geen ontkomen aan. De prent roept de gayscene uit het New York van de jaren 70 tot leven, de periode waarin aids hoogtij viert. Het script baseert zich daarbij op waargebeurde feiten: een moordenaar die in de jaren 70 een ravage aanricht in het Meatpacking District.

Al van bij de eerste dag van de opnames verschijnt Al Pacino te laat op de set. Het duurt meerdere maanden voor hij zich het ritme van het SM/homowereldje eigen maakt. Hij stelt zich vragen bij de codes, de gedragingen en de seksuele gebruiken, terwijl hij er in eerste instantie alles voor over had om de rol in deze film die nauw aanleunt bij pornografie te pakken te krijgen.

Net wanneer de acteur zich volop vragen stelt, worden de opnames ook van buitenaf onder vuur genomen. Manifestanten trekken de straat op om te demonstreren tegen de film die ze beschouwen als een belediging aan het adres van homoseksuelen. Ook Al Pacino zelf komt onder vuur te liggen. De homogemeenschap vraagt zich openlijk af of deze film hun strijd voor erkenning en legitimiteit niet verder bemoeilijkt.

Eens de film helemaal ingeblikt is, toont Al Pacino zich helemaal niet overtuigd. Hij spreekt zich negatief uit over enkele aanpassingen in het scenario en stelt zich openlijk vragen bij weggeknipte scènes. Het zit hem zelfs zo hoog, dat hij zich helemaal van het project afsluit en er nooit meer over wenst te praten.

De film wordt bij zijn release in 1980 onthaald onder een storm van kritiek, maar krijgt jaren later toch enigszins de erkenning die hij verdient. Al Pacino wordt zelfs geprezen voor zijn rol, maar zelf beweert de acteur er zich niets meer van te herinneren...