Is Tourwinst mogelijk zonder dopinggebruik?

Met de tweedelige docu "Lance" waarin Lance Armstrong belooft zijn "waarheid" te vertellen - binnenkort te zien op Proximus Pickx - en het recente nieuws dat de afgenomen stalen uit de Tour van 2016 en die van 2017 zullen worden hertest, is doping eens te meer de talk of the town in de wielersport. Kan een wielrenner de grootste wielerwedstrijd ter wereld winnen zonder zijn capaciteiten kunstmatig op te drijven? Een moeilijke vraag die we als wielerliefhebber toch pogen te beantwoorden.

81% in opspraak

Voortbordurend op een analyse van Het Laatste Nieuws klinkt de conclusie nogal ontnuchterend 'nee'. De Vlaamse krant maakte een lijstje van de overwinningen van de grote rondes van 1993 tot 2017, waarin het oplijstte welke winnaars vroeg of laat met doping werden gelinkt. Met een grote, ontnuchterende conclusie: "92% van groterondewinnaars van de afgelopen 25 jaar kwam in aanraking met doping." Als we daar de winnaars van de afgelopen twee jaar aan toevoegen, zwakt dit cijfer toch enigzins af naar een nog steeds verbluffende 81%.

Ook een analyse van cyclisme-dopage.com laat weinig aan de verbeelding over. Volgens de website die alle positieve dopinggevallen sinds 1968 bijhoudt, kwam maar liefst 80% van de Tourwinnaars vroeg of laat in aanraking met de verboden vrucht. En dan laat de site onder meer Bradley Wiggins en Vincenzo Nibali nog buiten beschouwing, die beiden toch ook een dopinggeurtje met zich meedragen. Een tussentijdse conclusie lijkt dus klaar en duidelijk: "nee".

Jonge generatie biedt hoop

En toch? Het hedendaagse wielrennen biedt toch een sprankeltje hoop. Denken we bijvoorbeeld maar aan de jonge talenten die veel sneller en makkelijker de stap naar het allerhoogste niveau zetten, zoals Egan Bernal die op amper 22-jarige leeftijd de Tour op zijn palmares bijschreef of onze grote wielerhoop Remco Evenepoel. Bovendien nemen de tijdsverschillen tussen de tenoren ook alsmaar meer af en zien we geen exploten meer waar we dagen later nog hardop over zitten nadenken of die überhaupt wel menselijk zijn - herinner je bijvoorbeeld de fameuze 17de etappe van de Tour 2006 waarin Floyd Landis, daags na een inzinking, alles en iedereen op een hoopje fietste. Ook de parcoursbouwers zijn eindelijk tot inkeer gekomen en schotelen de wielrenners kortere ritten voor, met minder veeleisende parcours. Zo behoort een bergetappe van 230 kilometer met 5 grote cols gelukkig (grotendeels) tot het verleden. Laat ons hopen dat dit alles de voorbode mag zijn van een cleanere sport, want een nieuw grootschalig dopingschandaal zou in dit coronatijdperk misschien wel de finale doodsteek kunnen worden voor de favoriete sport van vele Vlamingen.

Het eerste deel van de docu "Lance" valt op vrijdag 12 juni vanaf 21u te zien op Proximus Sports 1. Een week later is het dan de beurt aan het tweede deel.