De ultieme elf van de Rode Duivels: de centrale middenvelder (2/2)

Sport |

Voor de negende aflevering in onze zoektocht naar het ultieme elftal van de Rode Duivels schotelen we jou opnieuw vier kandidaten voor om het felbegeerde tweede plaatsje als centrale middenvelder in te nemen.

Door Pickx

Deel dit nieuws

1. Axel Witsel

Uitgegroeid tot rustpunt op het middenveld van de Rode Duivels onder Roberto Martinez maakt Axel Witsel zijn debuut voor de nationale ploeg op 26 maart 2008. Die dag kon de Luikenaar, ondanks zijn allereerste doelpunt in het nationale shirt, niet verhinderen dat de Belgen tijdens een vriendschappelijke wedstrijd het onderspit moesten delven tegen Marokko. Als onbetwist titularis onder Marc Wilmots en vooral Roberto Martinez werkt de middenvelder van Borussia Dortmund op een uitzondering na alle partijen af op de Wereldbeker in 2014 en Euro 2016. In Rusland blijft hij enkel aan de kant in de enigzins overbodige rankingwedstrijd tegen Engeland. Op het WK 2018 etaleerde hij zijn klasse tegen Brazilië, waar hij de herhaaldelijke aanvalsgolven van de Goddelijke Kanaries mee hielp afslaan. Op die manier speelde hij een belangrijke rol in de kwalificatie van de Rode Duivels voor de halve finales.

2. Wilfried Van Moer

Als drievoudig Gouden Schoen (1966, 1969 en 1970) maakt Wilfried Van Moer het mooie weer op het middenveld van Standard Luik tussen 1968 en 1975. Hij kroont zich met de Rouches ook driemaal tot Belgisch kampioen. De middenvelder die het levenslicht zag in Beveren debuteert in het nationale elftal in 1966 op amper 21-jarige leeftijd, maar breekt daarna zijn interlandcarrière op het einde van het WK 1970 bruusk af omwille van veelvuldig blessurelast. Het was trouwens dankzij Van Moers twee doelpunten dat België zijn enige overwinning tegen El Salvador boekte. Wilfried Van Moer komt in 1980 echter op zijn beslissing terug en loodst de Belgen naar de finale van het EK. Hij is ook van de partij op het WK 1982, maar dan vooral in de rol van bankzitter.

3. Enzo Scifo

Voor Eden Hazard was er Enzo Scifo. De pure klasse van de spelverdeler leverde hem de Gouden Schoen op in 1984, de titel van Profvoetballer van het jaar in 1991 en een zesde plaats op de uitreiking van de Gouden Bal in 1990. De voormalige middenvelder van Anderlecht heeft deelgenomen aan 4 eindrondes van het Wereldkampioenschap (1986, 1990, 1994 en 1998), een nationaal record dat hij deelt met Franky Van der Elst en Marc Wilmots. Het mooiste wapenfeit van Enzo Scifo blijft natuurlijk de ongeloofelijke prestatie van de Rode Duivels op het WK '86 in Mexico, waar hij verkozen werd tot beste jonge speler van het toernooi. Hij zette er België op weg naar de overwinning in de groepswedstrijd tegen Irak en verschafte ons land vernieuwde hoop door vroeg in de tweede helft de gelijkmaker te scoren tegen de Sovjet-Unie. In 1990 werd hij ook uitverkoren in het elftal van het WK.

4. Marouane Fellaini

Ondanks het veelvoud aan sterren in de nationale ploeg dromen alle kenners en supporters van een terugkeer van Marouane Fellaini in het Belgische shirt. Zijn atypische profiel kent namelijk zijn gelijke niet in België. Sinds zijn eerste optreden in februari 2007 heeft zijn 1 meter 94 de Belgen al meermaals gered. De voormalige kampioen met Standard tekende present op het WK 2014 en 2018 en op Euro 2016. Het was zijn iconische krullenbol die de Rode Duivels de weg wees tegen Algerije in Brazilië en tegen Japan in Rusland.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top