Lance Armstrong: "Het kon erger. Ik kon Floyd Landis zijn en elke dag ontwaken als een stuk stront"

Sport | Na het eerste deel vorige week legt deel 2 van de documentaire "Lance" de glorieperiode en de graduele ondergang van Lance Armstrong bloot. Ook al lijkt The Boss bij momenten gelouterd te zijn, toch spat de haat en zelfmedelijden op vele plaatsen nog steeds van het scherm.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Als bronmateriaal voor haar documentaire zat Marina Zenovich in anderhalf jaar tijd acht keer samen met de gevallen 7-voudige Tourwinnaar. Daarnaast passeren ook talloze voormalige collega's en naasten in en uit het wielercircuit de revue. In het beklijvend relaas dat de kijker 3 uur en 20 min lang aan het scherm kluistert, belooft Armstrong zijn "waarheid" te vertellen. Al blijven echt ophefmakende bekentenissen of extra onthullingen toch eerder achterwege.

Wat we in deel twee, dat inzoomt op zijn glorieperiode, korte comeback en het losbarsten van het dopingsschandaal en de lijdensweg achteraf, te zien krijgen is hoofdzakelijk een Armstrong die probeert in het reine te komen met zichzelf, maar het toch niet kan laten om geregeld steken uit te delen naar wie hem destijds ten val bracht. Vooral zijn voormalige ploegmaat Floyd Landis moet het daarbij ontgelden.

Vete met Floyd Landis is nog steeds niet bekoeld

Dat Lance Armstrong het zeven jaar na zijn dopingbekentenissen in de sofa bij Oprah Winfrey nog steeds moeilijk heeft met wie hem destijds aan de galg heeft gepraat, blijkt uit zijn zware uithaal naar zijn voormalige ploegmaat, die in zijn val ook Armstrong meesleurde. Anderen waarmee The Boss in de clinch ging nadat zijn dopinggebruik uitlekte, zoals voormalig verzorgster Emma O'Reilly die hij destijds een "hoer" noemde omdat ze hem expliciet beschuldigde in het boek "LA Confidential", kunnen enigzins op verontschuldigingen rekenen: “Ik bedoelde het niet zo, maar… ik was een idioot in volle aanvalsmodus. Ik slaagde er niet in een ander mens te zijn naast de fiets.”

Maar naar Landis toe is de woede nog steeds niet bekoeld. "Het kon erger. Ik kon Floyd Landis zijn en elke dag ontwaken als een stuk stront", klinkt het bikkelhard. Waarop Zenovich hem vraagt of het dat is wat hij denkt. Armstrong: “Dat is wat ik weet. Ik denk het niet, ik wéét het.”

Doorheen zijn carrière zette Lance Armstrong zijn concurrenten een voor een mentaal weg als vijanden. Wanneer Tyler Hamilton zelf zijn Tourambities uitsprak, werd hij in een ruk naar de uitgang begeleid. Zoveel jaren later kijkt The Boss nog steeds neer op zijn voormalige concurrenten, die hij omschrijft als "whimps" (zwakkelingen). Enkel voor zijn grootste concurrent Jan Ulrich blijkt de Texaan een zwakke plek te hebben. "Mijn band met Jan was heel respectvol, ik hou van hem". De 48-jarige Amerikaan ging zijn voormalige concurrent zelfs opzoeken in de psychiatrische kliniek, waar hij was beland nadat zijn eigen dopingverleden werd bovengespit. Armstrong vecht tegen de tranen. "Jan was de meest belangrijke mens in mijn leven, motiveerde me het meest, brandde me vooruit. Hij had alles wat ik had: een vrouw, kinderen, geld… Dat bleek niet genoeg om hem recht te houden."

"Op dit punt in zijn carrière is dopinggebruik voor mijn zoon het niet waard"

Daarna gaat de tristesse echter over tot een uithaal naar de media die dopingzondaars met twee maten en twee gewichten zouden behandelen. Terwijl hijzelf, Marco Pantani en Jan Ulrich door de mangel werden gehaald, worden volgens Armstrong Hincapie, Basso en Zabel verafgood. "Italië aanbidt Basso, zet hem op een voetstuk, vergeeft hem zijn zonden, biedt hem een job aan. Pantani niet, maar die is dan ook ‘fucking dead’. Duitsland hemelt Zabel, Aldag en anderen op. Maar Ullrichs leven vernietigen ze. Why? De VS sluit Hincapie terug in de armen, nodigt hem uit op wedstrijden… En maakt mij kapot. That’s fucking bullshit.” Hiermee lijkt Armstrong toch vooral te dweilen in zelfmedelijden, want hij vergeet natuurlijk dat hij de grootste zondaar van allemaal was, die met leugens en bedrog (en hulp van de hoogste echelons in de wielerwereld) 7 keer de Tour op frauduleuze wijze binnenrijfde.

Nog een opvallende uitspraak komt wanneer Lance het potentieel dopinggebruik van zijn zoon Luke voor de voeten krijgt geworpen. "In de huidige situatie (zijn zoon speelt college football, red.) zou ik het hem afraden. Maar het zou misschien een andere discussie worden als hij in de NFL speelt. Op dit moment in zijn carrière is het het echter niet waard." Toch een krasse uitspraak, wetende wat Armstrong naar eigen zeggen allemaal moest doormaken na zijn onthullingen. Gelukkig wil zijn zoon Luke zelf van verboden middelen niets weten. "Werken om iets te bereiken is me altijd veel meer waard geweest dan de shortcut nemen. Als ik het zou doen en ik zou worden gepakt, zouden ze zeggen: 'hij is net als zijn vader'".

Uiteindelijk komen er helemaal op het einde van de docu dan toch verontschuldigingen, zij het eerder halfslachtig. "Hoe ik mij gedroeg als leider van mijn sport, leider van een zaak en verschillende gemeenschappen: onvergeeflijk. Mijn gedrag was ongepast, ik maakte misbruik van mijn status en daarvoor wil ik mij verontschuldigen. Ik wou dat ik dat kon veranderen en een betere man zijn. Het enige wat ik kan doen is mij verontschuldigen en voortdoen en hopen dat anderen dat ook doen. Maar als je me vraagt of ik 's nachts goed slaap en kan leven met mezelf? Ja!"De tweedelige docu "Lance" valt exclusief te bekijken op Proximus Sports. Vrijdag 12 juni om 21u deel 1 op Proximus Sports 1, een week later volgt deel 2 op hetzelfde tijdstip en hetzelfde kanaal.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top