Kortrijk-speler Manse: “Mijn profiel paste heel goed bij de club”

Door Proximus

Deel dit nieuws

Na de ontmoeting met REGO en Nycom hebben we een afspraak met Manse “Manse01” Bogaerts, de speler die al twee seizoenen lang de kleuren van KV Kortrijk vertegenwoordigt. Zonder echt te hebben gedroomd van het profbestaan, heeft hij zich uiteindelijk gevestigd als een van de beste spelers van het land.

Zoals we je reeds hebben uitgelegd, hebben sommige Proximus ePro League-spelers al langer een contract bij hun club dan andere. We hebben daarom besloten om diegenen te ontmoeten die begonnen zijn als amateurspeler en die het jaar daarop een profcontract voorgesteld kregen. Ook Manse voldoet aan die voorwaarde.

Van gepassioneerd kind naar prof

Deze Kortrijkse voetballiefhebber, die in zijn jonge jaren ook voetbal speelde, is een grote fan van zijn lokale club. “Ik woon vlak naast het stadion. Dus zodra de competitie (ePro League) werd gelanceerd, heb ik geen seconde geaarzeld en koos ik voor Kortrijk.” Die keuze was voor hem even logisch als het spelen van FIFA. “Ik ben een grote voetbalfan sinds ik een kleine jongen was“, legt hij uit. “Ik moest dus maar één stap zetten om FIFA te spelen. Ik speel de game al sinds 2004. Dat zijn vele uren, maar pas in 2017, toen RSC Anderlecht met zijn rekruteringscampagne begon, ben ik er serieus mee bezig.” Pas nadien besefte de 23-jarige dat hij op een goed niveau speelde. Dat besef heeft hem toen aangezet om aan heel wat toernooien deel te nemen.

Desondanks had Manse nooit gedacht dat hij een profspeler zou worden op zijn favoriete game. Toch staat hij hier, op het hoogtepunt van zijn kunnen, tussen de topspelers van ons land. Zijn eerste stappen richting die status zette hij in de selectierondes van KV Kortrijk voor het seizoen 2018-2019. “Ik denk niet dat ik enkel en alleen ben gekozen omdat ik de beste kandidaat was. Mijn profiel paste ook heel goed bij de club“, zegt hij nuchter.

In dat allereerste seizoen moest Manse zijn tocht beginnen via de route voor de amateurs. Het reguliere seizoen was een verplichte tussenstop alvorens hij kon hopen de topspelers onder ogen te komen. “Volgens mij was ik eerst een amateur, omdat de club nog niet klaar was om een profspeler aan te stellen en omdat ik mezelf moest bewijzen.” Een jaar later kunnen we zeggen dat dat contract opgemaakt en getekend is. “Ze hadden niet al te veel verwachtingen van mij omdat ze niet wisten hoe het zou gaan. Maar natuurlijk hoopte ik in de top zes te eindigen. Uiteindelijk ging het zelfs beter dan verwacht“, herinnert hij zich met plezier. “Ik stond constant bovenin het klassement en eindigde finaal op de tweede plaats. Het niveau lag erg hoog, maar we merkten allemaal dat het de eerste keer was dat zo’n competitie werd georganiseerd. De spanning was enorm voelbaar.” Manse legde een meer dan degelijk parcours af. De Kortrijk-speler won in 15 wedstrijden acht keer, hij speelde vier keer gelijk en verloor slechts tweemaal. Het aantal gelijke spelen lag boven het gemiddelde, waaruit blijkt dat het noodzakelijk is om tijdens het kampioenschap waakzaam te blijven om te hopen door te gaan naar de volgende ronde. Hij kon echter ook schitterende successen boeken met winst tegen bijvoorbeeld REGO, de huidige profspeler van Moeskroen, of met puntendelingen tegen Brugge en Zulte Waregem.

Eenmaal gekwalificeerd kon Manse zich meten met de profs, wat hij deed met klasse en weerbaarheid. Met slechts vier wedstrijden in een poule met Club Brugge, Anderlecht, Charleroi en Cercle Brugge was er weinig speelruimte. Die conclusie heeft hij ook kunnen trekken na de eerste drie wedstrijden. Na het gelijkspel tegen Cercle werd Kortrijk herenigd met BoBo, de amateurspeler die hem in het reguliere seizoen zijn zwaarste nederlaag had toegediend. Maar strijdvaardig kon Manse voor de tweede maal een puntendeling uit de brand slepen. Met twee punten achter zijn naam werd het tijd om eens te winnen, maar Manse moest het vervolgens opnemen tegen Miran, de Club Brugge-speler die zijn talent had laten zien door als eerste te eindigen in de amateurcompetitie. Uiteindelijk resulteerde het duel in nog een gelijkspel. Om zich te kunnen kwalificeren moest hij winnen van Anderlecht-vertegenwoordiger Emperatoor en moest hij hopen op een gelijkspel in de Brugse derby. Terwijl Manse stuntte met winst tegen de latere finalist, won Miran het stadsduel en kwalificeerde blauw-zwart zich met de rivalen uit Brussel voor de volgende ronde. De eindbalans voor Manse: een mooie derde plaats, maar niet genoeg om door te stoten naar de laatste vier.

“Niet langer slechts één van vele spelers”

Na een meer dan eervol parcours in de reguliere fase en enkele goede prestaties in de play-offs, kon hij de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. “Na die competitie denk ik dat ik wat meer respect heb gekregen, omdat ik niet langer als slechts één van de vele spelers beschouwd werd, maar als de nummer twee uit het amateurkampioenschap. Daarbovenop veranderde mijn status als speler bij een professionele voetbalclub heel wat, zoals het beheer van mijn sociale media, dat beter moest.” Na zijn goede prestaties volgde voor Manse het hoogtepunt met de ondertekening van zijn profcontract. “Bij de officiële aankondiging was ik niet echt verbaasd, want ik had horen vallen dat dat ging gebeuren. Maar ik was erg blij.” Hierdoor kon de nieuwe profspeler het lange parcours van de amateurspelers achterwege laten en zich meteen richten op de play-offs van het seizoen 2019-2020.

Dat bewijs van vertrouwen zou de speler graag willen teruggeven aan zijn bestuur. “Mijn relatie met de club is erg goed. Het is een warme, familiale plek waar we alles kunnen bespreken en onze eigen ideeën kunnen voorleggen. Ik denk dat ze in ieder geval aangenaam verrast waren door mijn prestaties en me dit jaar opnieuw een kans wilden geven.” Natuurlijk liggen de verwachtingen in termen van resultaat nu hoger. Het is een extra druk die je moet leren beheersen. “Als profspeler wil je altijd bewijzen dat je deze status verdient. Dus ik hoop echt de kwartfinales te bereiken. Daarna kan alles gebeuren.

Natuurlijk blijft het bereiken van de halve finale en, wie weet, de grote finale met een trofee aan het eind een droom voor de speler van de “Kerels”. De nationale scene lijkt op dit moment zijn belangrijkste doel te zijn: “Ik denk niet dat er veel van mij wordt verwacht op het internationale toneel. Het is er allesbehalve eenvoudig“, geeft hij toe. Toch heeft Manse zich goed voorbereid om zijn doelen te bereiken. “Ik heb op de 85-modus heel vaak tegen mijn teamgenoot Arne gespeeld. Het is een andere manier van spelen op die modus.” Laten we hopen dat zijn werk loont, want na de uitschakeling van zijn amateur-teamgenoot in de reguliere fase is Manse de laatste kans voor Kortrijk om de Belgische top van FIFA-20 te bereiken. Manse ziet het alvast helemaal zitten en is klaar om zijn stempel te drukken.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top