On This Day: Lance Armstrong maakt bekend met pensioen te gaan

Sport | Dag op dag 15 jaar geleden liet Lance Armstrong weten dat de Ronde van Frankrijk in 2005 zijn laatste koers zou worden. De Amerikaan, die in totaal zeven keer de Tour zou winnen, zou enkele jaren later nog eens terugkeren in het peloton, maar werd nadien persona non grata in het wielerwereldje na dopingbekentenissen. Een overzicht van een turbulente carrière.

Door Pickx

Gepubliceerd op 18.04.20

2min

Lance Armstrong is op zijn zachtst gezegd een van de meest opmerkelijke figuren die het wielerpeloton gekend heeft. De Texaan startte zijn profcarrière in 1992, amper een jaar later boekte hij meteen zijn eerste grote succes door in Oslo wereldkampioen te worden. In 1995 won hij de Clasica San Sebastian, in 1996 de Waalse Pijl.

Van kanker tot veelvraat in de Tour

Maar zijn carrière leek kort daarna gefnuikt te worden door medische redenen. In 1996 sloeg namelijk het noodlot toe. Er werd teelbalkanker vastgesteld bij de toen 25-jarige renner. Armstrong overwon de kanker en werd in 1998 weer renner, wat hem in 2000 de Laureus Award (de Oscars in de sportwereld, red.) opleverde voor de comeback van het jaar. Vanaf dat moment wordt Armstrong The Boss in het peloton. Zo won hij van 1999 tot 2005 onafgebroken de Tour.

Die Tour van 2005 zou zijn laatste kunststukje worden. Enkele maanden voor La Grande Boucle, op 18 april 2005, kondigt hij op 33-jarige leeftijd aan te stoppen met wielrennen eens de Tour voorbij is. “Uiteindelijk moeten alle sportlui er eens een punt achter zetten. Mijn ogenblik is nu gekomen. Er zijn nog tal van andere dingen die ik in dit leven te doen heb”, aldus Armstrong toen.

The Boss keert terug

Maar amper twee jaar later, in 2007, laat King Lance opnieuw van zich horen. In een interview met het Amerikaanse magazine Vanity Fair in 2008 zegt hij zijn carrière als wielerprof te willen hernemen. "Ik wil een achtste keer de Tour de France winnen", zei Armstrong toen. Met zijn comeback wou hij de kankerproblematiek weer centraal stellen.

Dat klonk als muziek in de oren van Johan Bruyneel, op dat moment manager bij Astana. Onder de vleugels van Bruyneel behaalde Armstrong al zijn Tourzeges (in de shirts van US Postal en Discovery Channel, red.). Bruyneel en Armstrong sluiten een nieuwe deal, de Amerikaan zou vanaf 2009 voor Astana gaan rijden. De Tour winnen, zou er echter niet meer in zitten. Armstrong eindigt in 2009 als derde, een jaar later rijdt hij voor Team Radioshack naar een 23^e plaats in het algemeen klassement.

Op 16 februari 2011 volgt het onvermijdelijke: Armstrong maakt bekend nu definitief te stoppen met wielrennen. "Ik kan niet zeggen dat ik spijt heb van die comeback. Ik dacht echt dat ik nog een Tour kon winnen", stelde hij toen.

De koning valt van zijn troon

Waar Armstrong ook liep of fietste, dopingbeschuldigingen waren schering en inslag tijdens de carrière van de Texaan. Zelf verklaarde hij dat hij de meest geteste atleet ooit was, maar geruchten over dopinggebruik waren nooit ver weg. Ex-ploegmaten als Roberto Heras, Floyd Landis, Tyler Hamilton en Manuel Beltran, liepen allemaal eens tegen de dopinglamp. Landis en Hamilton brachten beurtelings verhalen naar buiten waar ze Armstrong beschuldigden van dopinggebruik in het verleden.

In 2012 leidt dat tot een dopingzaak die het Amerikaanse antidopingagentschap USADA aanspant tegen Armstrong. Na lang getouwtrek zal de Texaan de zaak verliezen. Armstrong krijgt een levenslange schorsing opgelegd en verliest al zijn zeven Tourzeges, net als zijn bronzen medaille op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney.

Hoewel Armstrong altijd met klem dopinggebruik ontkende, zou hij een jaar later toch alles opbiechten. Dat deed hij in een interview met de Amerikaanse televisiester Oprah Winfrey. “Ja, ik heb jarenlang cortisone, EPO, groeihormonen, bloeddoping en testosteron gebruikt. Ik heb al mijn Tourzeges behaald terwijl ik doping gebruikte. Volgens mij was het onmogelijk om op een andere manier de Ronde van Frankrijk te winnen”, bekende hij toen.