Herbeleef de kampioenenjaren van BC Oostende

Sport | De vaderlandse basketbalcompetitie zit er al enige tijd op.

Door MF

Gepubliceerd op 27.04.20

5min

De vaderlandse basketbalcompetitie zit er al enige tijd op.

Filou Oostende werd door de Pro Basketball League uitgeroepen tot landskampioen. Daarmee verlengt de kustploeg zijn hegemonie: dit is al de negende titel op rij! Een overzicht.

Wat als... (seizoen 2011-2012)

De glorieperiode van BC Oostende begon in december 2011. De resultaten onder coach Jean-Marc Jaumin vielen in het begin van het seizoen tegen en de club zette de Belg aan de deur. De Kroaat Dario Gjergja kwam als vervanger. Hij was de twee jaren voordien coach van Luik en eerder ook al assistent bij Charleroi. Met onder meer Quentin Serron, Dusan Djordjevic, Kennedy Winston en Matt Lojeski ging het niet van een leien dakje en Oostende keek aan tegen een zeer sterk Charleroi, de voorbije vier seizoenen landskampioen, als absolute uitdager. De Carolo's hadden het jaar voordien namelijk de titel gepakt en hadden ook enkele sterren in huis met Andre Riddick, Justin Hamilton en Demond Mallet. Maar dat weerhield de kustploeg er niet van om voor het eerst sinds 2007 de hoogste prijs te grijpen in de vijfde en beslissende finalewedstrijd. Het werd 75-74 na overtime. De wissel naar Dario Gjergja draaide dus goed uit.

Eerste dubbel (seizoen 2012-2013)

Het seizoen 2012-2013 was er voor Oostende eentje om in te kaderen. Onder leiding van kapitein Veselin Petrovic soleerde de kustploeg naar de titel. Na de reguliere fase ging de club als leider de play-offs in. In de finale kreeg Bergen in de eerste wedstrijd een bolwassing die het niet meer te boven kwam. De Henegouwers moesten drie keer de duimen leggen voor Petrovic & co. Dat jaar behaalde Oostende ook de beker: het betekende de eerste dubbel voor BC Oostende sinds 2001. Matt Lojeski werd bekroond tot MVP van het seizoen en een jonge Jean Salumu kreeg de trofee van Rookie van het Jaar.

Zonder al te veel moeite (seizoen 2013-2014)

Het was in de nieuwe jaargang toen al uitkijken naar wie Oostende van de titel zou kunnen afhouden. De kustjongens hadden na 36 reguliere wedstrijden amper zeven keer verloren. Salumu werd een vast deel van de kern en met Niels Marnegrave, Khalid Boukichou, Quentin Serron en Pierre-Antoine Gillet had Gjergja heel wat Belgen op het veld staan. Voor kapitein Veselin Petrovic was het afscheid nemen in schoonheid. Hij veroverde de dubbel door in de beker Antwerp Giants te kloppen en in de play-off-finale te winnen van Okapi Aalstar na vijf wedstrijden. Enkel de tweede wedstrijd in het Aalsterse Forum was er één om snel te vergeten voor BCO. Al na het eerste kwart (29-15) moest Oostende achtervolgen. Maar na een spannende vierde wedstrijd maakte Oostende in de allesbeslissende wedstrijd een statement door na tien minuten al 33-13 voor te staan. Een achterstand die Aalst niet meer goedmaakte. Dusan Djordjevic sloeg ook een dubbelslag. Hij kreeg de MVP-trofee van zowel de competitie als van de bekerfinale.

Op een haar na de dubbel gemist (seizoen 2014-2015)

De hegemonie van de kustploeg bleef verder duren. De competitie breidde met Limburg United uit en telde nu elf ploegen, maar dat belette de West-Vlamingen niet om alweer door de competitie te razen. Met amper zes verloren wedstrijden op veertig was het duidelijk dat er dat seizoen absoluut geen maat stond op de terechte kampioen. Maar de bekerfinale was even iets anders. Daarin moest één overtime van vijf minuten gespeeld worden om de winnaar tussen Oostende en Luik aan te duiden. Met amper één punt verschil (94-95) trokken de West-Vlamingen een van de felst bevochten bekerzeges naar zich toe, dankzij alweer Dusan Djordjevic die de beslissende score maakte.

Frivool Limburg (seizoen 2015-2016)

Dat de Belgische competitie met Limburg United een extra troef had, bleek op het einde van het seizoen. De Hasselaren waren de lastigste klip voor Oostende in het seizoen 2015-2016. Na een van de spannendste play-offs in jaren moest Oostende een vijfde wedstrijd afdwingen in de halve finales tegen Limburg. Limburg teerde vooral op het talent van jonge Belgen zoals Yannick Desiron, Elias Lasisi, Hans Vanwijn en Dennis Donkor. Daar tegenover stond dan de kwaliteit en – vooral – de maturiteit van Oostende. In de competitie freewheelde de club naar de leiderspositie. De ploeg met onder andere Djordjevic, Katic, Serron, Gibson, Gillet, Archie en Salumu was een van de sterkste gehelen die in de Versluys Dôme rondliepen het afgelopen decennium. Dat zorgde er ook voor dat ze de beker zonder enig probleem voor een vierde keer op rij veroverden en de titel voor de vijfde.

Vaarwel, Telenet (seizoen 2016-2017)

2016-2017 werd het afscheidsjaar van hoofdsponsor Telenet, die het seizoen erna naar Antwerpen trok. Toen al werd gespeculeerd dat dit wel eens het seizoen van Antwerp Giants zou kunnen worden, maar niets was minder waar. De Antwerpenaren moesten in de halve finales van de play-offs de duimen leggen voor Brussels. Oostende daarentegen trok zich niets aan van wat er gezegd werd en ging op het elan van de afgelopen jaren verder. Voor het zesde jaar op rij sloot de club de competitie af met minder dan tien nederlagen. Jason Clark van Antwerp Giants werd voor de start van de play-offs uitgeroepen tot MVP van het seizoen. Opnieuw kwamen de speculaties opzetten dat dit hét seizoen van Antwerpen moest worden, want voor het eerst in enkele jaren eindigde het op een haar van BCO. Maar Oostende kon zonder probleem de finales halen, die het in vier wedstrijden won van Brussels. Een mooi afscheid voor de hoofdsponsor, want in de EuropeCup speelde BCO ook nog eens de halve finales.

Overgangsjaar? (seizoen 2017-2018)

Het vertrek van de hoofdsponsor naar Antwerpen luidde een nieuw tijdperk in. Analytici en media waren ervan overtuigd dat de Antwerpse ploeg dit jaar de bovenhand zou nemen en de hegemonie van Oostende zou doorbreken. Het vertrek van hoofdsponsor Telenet zorgde ook voor minder budget en de club vond geen vervanger. Maar desondanks ging Oostende, toen droogweg onder de naam BC Oostende, van de ene zege naar de andere en won het meer dan twintig wedstrijden na elkaar. Een soort van reactie op de critici. Op de laatste twee speeldagen van de reguliere fase verloor BCO dan ook nog eens twee keer van Antwerp Giants. Dat zorgde voor een extra prikkel. Eentje die de hele play-offs duurde, want het waren meteen ook de laatste twee nederlagen van dat seizoen voor de kampioen. In de finale stuurde de kustploeg de havenploeg huiswaarts met een droge 3-0.Ook de beker kwam opnieuw in de kast te staan en daarmee bleef Oostende records breken. Dat jaar werd Jean Salumu ook verkozen tot MVP van de competitie. Hij was daarmee de allereerste Belg die daarin slaagde. Hij won ook de titel van Beste Belg. Dario Gjergja werd opnieuw Coach van het Jaar, Dusan Djordjevic werd MVP van de bekerfinale. Een grand cru (overgangs)jaar voor BCO.

Daar is Antwerpen! (seizoen 2018-2019)

In Antwerpen werd het verloren seizoen onthaald met nog meer zin om Oostende definitief van de troon te stoten. En dat loonde, want voor het eerst sinds 2012 kaapte een andere club een prijs weg voor de neus van de West-Vlamingen. De Oostendenaren verloren de bekerfinale met 76-70 na een collectieve offday. De hoop in Antwerpen groeide, zeker ook door de uitstekende prestatie in de Champions League. Oostende, vanaf dit seizoen door het leven dribbelend als Filou Oostende, moest voor het eerst sinds 2012 ook de leiderspositie afgeven voor de play-offs, waardoor het geen thuisvoordeel meer had in de finals. Met een bronzen medaille in de Champions League voor de Giants zou de titel een kers op de taart zijn. Maar Dario Gjergja en zijn troepen staken daar maar al te graag een stokje voor. Het beloofden de meest spannende finals sinds jaren te worden. Ieder om beurt ging de uitploeg winnen, wat ervoor zorgde dat de vierde wedstrijd de beslissende kon zijn voor Oostende. Het was uitgerekend Antwerpenaar Vincent Kesteloot (nu Antwerp Giants) die in de derde partij het laken naar de Noordzee trok met enkele belangrijke punten in de Antwerpse Lotto Arena. Jean-Marc Mwema, een andere Antwerpenaar en ex-Giants, zorgde in de vierde wedstrijd voor de definitieve doodsteek. Hij knalde enkele driepunters binnen die de Giants niet meer te boven kwamen en daarmee was de achtste opeenvolgende titel een van de mooiste in de geschiedenis van Oostende.

COVID-19 (seizoen 2019-2020)

Dit seizoen was de competitie net over halfweg toen het noodlot in de wereld toesloeg. De coronacrisis teisterde elke sportcompetitie wereldwijd en zorgde ervoor dat de basketbalcompetitie de eerste was die in België een halt werd toegeroepen. Daarop besliste de Pro Basketball League dat de huidige stand ook de eindstand zou zijn en dat Oostende dus kampioen was na zeventien speeldagen. Het was vooral een mooi seizoen voor Oostende omdat het in de Champions League voor het eerst in de knock-outfase terecht kwam en na twee wedstrijden tegen vicekampioen Tenerife (overigens winnaar van de Intercontinentale Cup) een goede kans maakte om door te stoten naar de kwartfinales. Dat gebeurde met een jonge kern met NBA-prospect Amar Sylla, de Nederlander Keye van der Vuurst en de Belgen Simon Buysse en Servaas Buysschaert. Zo mochten Oostende, Dario Gjergja en Dusan Djordjevic hun negende titel op rij vieren, in totaal de 21ste van de club. Niemand kan betere cijfers voorleggen.