Van oorlogskind tot Champions League-held: wie is de Sloveense balkunstenaar Josip Ilicic?

Sport | Josip Ilicic werd op 29 januari 1988 geboren. Exact 32 jaar en 41 dagen later zou de Sloveen een recordprestatie neerzetten: met vier treffers loodste hij zijn ploeg Atalanta gisterenavond naar de kwartfinales van de Champions League. Een portret van ‘Iliciclone’.

Door Pickx

Gepubliceerd op 11.03.20

3min

Vier doelpunten in de terugmatch tegen Valencia: Ilicic trapte zich gisteren de geschiedenisboeken in, en dat in een leeg stadion. Het coronavirus kwelt de sportwereld, maar de aanvallende middenvelder zal enkel mooie herinneringen overhouden aan deze topperiode uit zijn leven. Een leven dat lang niet altijd over rozen liep.

Jeugdjaren

Ilicic zag het levenslicht in Prijedor, in Bosnië en Herzegovina. Hij verloor zijn vader toen hij één jaar oud was, waardoor zijn moeder de opvoeding op zich nam. Tijdens de Bosnische Burgeroorlog vond een etnische zuivering plaats in zijn geboortestad, waarbij meer dan 3.000 Bosniakken en Bosnische Kroaten het leven lieten. De familie Ilicic, die Kroatische roots had, werd geviseerd en sloeg op de vlucht met wat overbleef van de kleine familiekring.

De kleine Josip streek zo’n 230 kilometer verder neer in het Sloveense Kranj. De streek gold toen als een broeinest van jonge, getalenteerde sportievelingen. Hij leerde voetballen aan de zijde van zijn oudere broer Igor. De bal betekende zijn mentale ontsnapping aan de gruwelijke werkelijkheid die zich ontspon in zijn thuisland. De Bosnische Burgeroorlog zou tussen 1992 en 1995 100.000 mensenlevens eisen, waarvan 60% militairen. 2,2 miljoen inwoners van Bosnië moesten hun huizen achterlaten.

Rond zijn zesde levensjaar volgde Ilicic het voorbeeld van zijn oudere broer en werd hij lid van de lokale voetbalclub Triglav Kranj. Hij kon er trainen met professioneel materiaal op de club: een nieuwe wereld ging open voor de kleine knul, die tot voordien enkel in huis tussen vier muren voetbalde.

Rijzende ster

Op dat punt was hij zeker dat voetbal de geschikte sport was voor hem. Van 1995 tot 2006 versleet hij er dagelijks talloze uren, om vervolgens de overstap te maken naar NK Britof, ten noorden van Kranj. Hij bleef er één jaar, om op zijn 19e zijn eerste professionele voetbalstappen te zetten in de Sloveense tweede klasse, bij SC Bonifika. Het natuurtalent wekte al snel de interesse van een eersteklasser uit de Sloveense hoofdstad: NK Interblock, uit Ljubljana.

Al snel na zijn transfer naar Interblock in 2008 ontpopte Ilicic zich tot het grootste voetbaltalent op de Sloveense velden. Maar het geluk keerde: in het seizoen 2009-2010 degradeerde Interblock naar tweede klasse. De club voerde grote hervormingen door, en plots belandde Ilicic op de bank bij de reserven. Boos en verbitterd overwoog hij om zijn spelerscarrière op amper 21-jarige leeftijd te beëindigen. Tot hij plots een levenslijn toegeworpen kreeg uit Maribor.

Het Sloveense NK Maribor gaf de beheerste Bosniër, die intussen een Sloveens paspoort had, één jaar onderdak op huurbasis. De 1,90m lange Ilicic – een bonenstaak met gekromde rug – heeft niet de flair van een Dries Mertens, de stijl van een Andrea Pirlo of snelle voetjes van een Eden Hazard, maar laat zich gelden met zijn neus voor doelpunten. Bij Maribor drukte hij zijn stempel door belangrijke goals te scoren in de Europa League.

Een van zijn tegenstanders in de EL-voorrondes was Palermo, waartegen hij de winnende treffer maakte. De Siciliaanse club was danig onder de indruk, want daags nadien raakte bekend dat Palermo Ilicic en zijn ploegmaat Armin Bacinovic van Maribor overnam voor naar verluidt zo’n 2,3 miljoen euro. Datzelfde jaar debuteerde hij ook bij het Sloveense nationale elftal. Drie jaar later zou hij zijn eerste doelpunt als international scoren, tegen Cyprus.

Held in de Siciliaanse derby

En zo zette Ilicic in 2010 voet op Italiaanse bodem. Hij draaide aanvankelijk goed mee, maar kreeg het in het seizoen 2011-2012 lastig toen zijn maatje op het middenveld, Javier Pastore, voor een recordbedrag verkocht werd aan PSG. Hij volhardde en overleefde in het eerste elftal. Op 24 november 2012 was zijn moment de gloire aangebroken, toen hij in de Siciliaanse derby tegen Catania zijn zwalpend team naar de 3-1 zege leidde met twee goals.

Acht maanden later werd hij verkocht aan rivaal Fiorentina. Hij eindigde het seizoen 2014-2015 als topscoorder van de club, naast Mario Gomez, met 10 doelpunten in alle competities.

De middenvelder blijft doorheen zijn carrière altijd discreet over zijn persoonlijk leven. Naast voetbal vindt hij plezier in basketbal, golf, zwemmen en vissen. Hij is gelukkig getrouwd met zijn vrouw Tina Polovina – een atlete op de 400 en 800 meter sprint die hij in 2009 ontmoette op zijn trainingscomplex. Ze schonk hem twee dochters: Sofia en Victoria.

Hoogdagen bij Atalanta

In juli 2017 kwam de volgende stap in zijn carrière: toen Fiorentina hem geen contractverlenging wou aanbieden verkaste hij voor 5,5 miljoen euro naar subtopper Atalanta. In zijn eerste jaar bij de club uit Bergamo scoorde Ilicic elf keer. Een zevende plaats was het hoogst haalbare in het klassement. Het daaropvolgende seizoen werd historisch voor Atalanta: het eindigde op een derde plaats in de stand, waardoor Ilicic in 2019-2020 voor het eerst aantrad in de Champions League.

In januari van dit jaar scoorde Ilicic nog een hattrick tegen Torino – waarvan één uitzonderlijke afstandsgoal vanaf de middellijn – maar zijn grootste exploot moest toen nog komen: op 10 maart scoorde hij in de achtste finales van de Champions League tegen Valencia alle vier de doelpunten voor zijn team, waardoor hij de poort naar de kwartfinales eigenhandig openbeukte.

Hij is de eerste voetballer in de geschiedenis van het kampioenenbal die in de knock-outfase vier doelpunten maakte in een uitwedstrijd. Daarnaast is hij met 32 jaar en 41 dagen de oudste speler die een hattrick lukte in de Champions League. De Sloveen beleeft zo een van de beste seizoenen uit zijn carrière, met 21 goals in 29 wedstrijden.