Wat een topjaar: de sportieve Belgische hoogtepunten van 2019

Sport | Wat. Een. Jaar. De Belgische topsporters scheren meer dan ooit hoge toppen. De ene na de andere knalprestatie werd op ons afgevuurd. We maakten een overzicht en kijken al reikhalzend uit naar het EK voetbal en de Olympische Spelen van volgend jaar.

Door MF

Deel dit nieuws

Rode Duivels nummer 1

Een overtuigende 30 op 30 in de EK-kwalificaties, het verraste niemand meer. Voor de huidige Rode Duivels zijn de voorrondes veredelde oefenmatchen geworden. Daardoor behielden Hazard en co ook de eerste plaats op de FIFA-ranglijst, een stek die ze al sinds september 2018 bezetten. De grote vraag is hoe ver we volgende zomer zullen geraken op het EK. Het lijkt een gouden kans te worden op een – nu ja – gouden medaille.

Red Lions bevestigen

Eigenlijk ook al geen verrassing meer, maar nog steeds een indrukwekkend succesverhaal: de Red Lions. De Belgische hockeymannen kroonden zich in 2018 tot wereldkampioen en waren in eigen land dus torenhoog favoriet op het EK deze zomer. Die druk weerstonden ze met glans, in de finale walsten ze met 5-0 over het verrassende Spanje. De Lions zijn zo regerend wereld- en Europees kampioen.

MVP Emma Meesseman

Als zelfs LeBron James met complimenten zwaait, dan weet je dat je indruk hebt gemaakt. Basketbalspeelster Emma Meesseman, steunpilaar van de Belgian Cats, kende dan ook een superseizoen. Met haar Russische club Jekaterinenburg won ze het voorbije jaar voor de derde keer de EuroLeague, maar het was in de WNBA dat ze pas echt de wereldpers haalde. Een onstuitbare Meesseman loodste de Washington Mystics naar de titel. Met de complimenten van LeBron.

Onklopbare Nina

Simone Biles mag dan wel de strafste turnster op deze aardbol zijn, op de brug met ongelijke leggers moet ze het toch afleggen tegen onze Nina Derwael. De Limburgse is al enkele jaren incontournable op haar favoriete onderdeel. In 2018 pakte ze als eerste Belgische ooit goud op het WK turnen, en dat kunstje deed ze in 2019 netjes over. Met een topscore van 15.233 en onder toeziend oog van haar nieuwe vriend.

Ryad Merhy

Vorig jaar in Marseille liep het nog fout, maar in het 'eigen' Charleroi lukte het wel. Ryad Merhy kroonde zich bij de cruisergewichten tot wereldkampioen boksen in de WBA-bond. Onder het toeziend oog van onder meer Enzo Scifo en Mbo Mpenza klopte Merhy in de 7de ronde de Hongaar Imre Szello KO. Voor Merhy was het zijn 29ste zege tegenover één nederlaag, straffe cijfers van de Belg met Ivoriaanse roots.

Remco Evenepoel

De superlatieven waren niet bij te houden. En terecht. In zijn debuutjaar bij de profs deed Remco Evenepoel keer op keer de monden openvallen. Hij demonstreerde in de Hammer Series, zette de Ronde van België naar zijn hand en won zowaar de Clasica San Sebastian met een vernietigende solo. Alsof dat nog niet genoeg was, kroonde hij zich ook tot Europees kampioen tijdrijden en vlamde hij op het WK tegen de klok naar zilver. De vergelijkingen met Eddy Merckx vlogen ons om de oren.

Sterke Teuns

Amper zes ritten moesten we wachten in de Tour op een eerste écht Belgisch succes. Met dank aan Dylan Teuns, die mocht juichen op de top van La Planches des Belles Filles. Hij liet in de laatste hectometers Ciccone – de bergkoning uit de Giro – ter plaatse en won overtuigend. Het werd een Belgisch feestje, want de verrassende Xandro Meurisse werd derde.

Straffe Wout

Hij was eigenlijk niet voorzien voor de Tour, maar toen Roglic afhaakte, moest Jumbo-Visma het over een andere boeg gooien. Wout Van Aert had in het voorjaar al indruk gemaakt met podiumplaatsen in de Strade Bianche en de E3. In de Dauphiné liet hij bovendien zien dat hij in bloedvorm verkeerde. Dat deed hij onder meer met twee ritzeges, eentje in de tijdrit en eentje in de spurt. In de Tour ging hij doodleuk door op dat elan, met een knalprestatie in de ploegentijdrit en een nieuwe sprintzege. Een zware val brak zijn topseizoen abrupt af.

Monstervlucht van De Gendt

De ongekroonde koning van de lange ontsnapping. Thomas De Gendt weet als geen ander de juiste vluchten uit te kiezen. Een veelwinnaar is hij daardoor niet, maar als hij wint, gaat het wel de wereld rond. Zoals die achtste etappe in de Tour naar Saint-Étienne. Hij viel aan bij kilometerpaal 0, kreeg enkele metgezellen mee en koos op 15 kilometer van het einde voor de solo. Niemand haalde hem terug, de triomf was voor De Gendt.

Gouden Achab

Taekwondo is misschien niet meteen een sport waarbij je Belgische toppers zou verwachten. Maar vergis je niet, er is een uitstekende Belgische lichting. Met op kop Jaouad Achab. De 27-jarige Achab pakte in november voor de derde keer de Europese titel in de categorie tot 63 kg. In 2015 werd hij al eens wereldkampioen.Naast Achab zijn er ook nog Mohamed Ketbi (-68kg) en Raheleh Asemani (-57kg), zij veroverden op het EK dit jaar een knappe bronzen plak.

Pijlsnelle Cheetahs en Tornados

Individueel mogen we dan geen absolute wereldtopper hebben in de spurtnummers, zet ze bij elkaar en je krijgt droomkwartetten. De Cheetahs verrasten met een vijfde plaats op de 4x400m op het WK in Doha én een olympisch ticket.Op die Spelen willen de Tornados de kroon op het werk zetten. Elke keer duiken er vragen op, maar telkens stijgen ze boven zichzelf uit. Het resultaat? Een bronzen medaille, hun eerste eremetaal op een WK. In het begin van het jaar stoomden ze indoor al naar een gouden medaille op het EK.

Queen Nafi

Voor het eerst sinds 2016 nog eens geklopt op een groot toernooi, maar dat betekent niet dat Thiam een zwak jaar kende. Tel maar even na: winst in de prestigieuze zevenkamp van Talence, een Belgisch record in het verspringen en zilver op de meerkamp op het WK in Doha. En nu ze haar diploma heeft, kan ze zich volledig focussen op de atletiek. De concurrentie is gewaarschuwd, afspraak in Tokio.

Snelle Campi

Men vroeg zich niet af of hij het werelduurrecord zou breken, wel met hoeveel. Zo groot was het vertrouwen dat Victor Campenaerts ene Bradley WIggins zou onttronen als werelduurrecordhouder.

Minutieus voorbereid met een stage in Namibië en zijn jaar afgesteld op dat ene moment in Mexico. Campenaerts slaagde met verve, doorbrak de magische grens van 55km en klokte af op 55,089. Dat werd gevierd in het Antwerpse café Mombasa met enkele gratis vaten bier.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top