Digging deep: 10 obscure muziekgenres

Muziek | Soms pretenderen we veel van muziek te kennen. We weten wie de producer was van Iggy Pops 'Lust for Life' (The Bewlay Bros) en hoe de overgrootmoeder van Eddie Vedder heet (Pearl), maar zo nu en dan botsen we op de grenzen van onze eigen kennis ...

Door MF

Deel dit nieuws

Digging Deep: 10 obscure muziekgenres

Op zoek naar muziekgenres die zich aan de outskirts van het muzikale spectrum bevinden, botsten we op niches waarvan we toch even de wenkbrauwen fronsten. Hé, we live to learn. We sprongen het internet in en ontdekten talloze genres waar soms geen tienduizend mensen naar luisteren. Wijs! Trouwens, de openingsfoto van dit stukje is er één van de Japanse performer/drummer Ryosuke Kiyasu. Crazy of geniaal? Check het vooral zelf. 

Ectofolk

Ecto-what? Als wij ecto horen, moeten we vooral denken aan het groene, slijmerige monster uit de film 'Ghostbusters', maar het blijkt ook een genre te zijn. Ectofolk. Gegroeid uit een mailinglist. Ectofolk ontstond toen een aantal fans via een mailinglist de muziek van Happy Rhodes wilden bespreken. 'Ecto' was de naam van haar vierde plaat, hence the naam van de mailinglist. Verschillende mensen schreven zich in, en wilden niet enkel discussiëren over de muziek van Happy Rhodes, maar ook over die van gelijkgestemde artiesten. De term 'ectophilic music' kwam er snel, met artiesten als Sarah McLachlan, Kate Bush, Tori Amos, Jane Siberry, Veda Hille, Loreena McKennitt, Sheila Chandra, Jewel, Dead Can Dance, Bel Canto, Iris DeMent, Victoria Williams ... and many more. Ondertussen is 'ecto' een heuse community geworden. Beetje niche, jazeker. 

Solipsynthm

Op zoek naar artiesten die dit genre vertegenwoordigen, botsten we op Provocateur. Even intikken in Google, en via afbeeldingen niets dan lingeriemodellen te zien krijgen. Dat kan het niet zijn. Maar wat is solipsynthm dan wel? Nerds op laptops. Zou het? Wel, dat is toch de omschrijving die je krijgt: solo laptop experimentalists. Gasten/meisjes die de ins and outs en de technische grenzen van hun laptop onderzoeken om tot aparte muziek te komen. Namen in dit genre? Mystery Skulls, Luxxury, Kid Moxie, Demoscene Time Machine, Bow Church ... Te checken via: 



Neurofunk

Je waant je in de Matrix-trilogie en je vindt de uitgang niet, dat is Neurofunk. Een subgenre van drum-'n-bass, ontstaan tussen 1997 en 1998. Intense feestmuziek, met als bakermat de Londense underground. Neurofunk heeft een paar duidelijke kenmerken: het is luid en de bassen blazen je omver. Wie te dicht bij de speakers staat, trakteert zichzelf op een spurtje naar het toilet, want de deep bass zorgt voor een aardige sparring met je darmen. Nog? Ja! Belangrijke eigenschap is de 'reese', een geluid dat verkregen wordt door twee of meerdere sinus-, zaagtand- of blokvormige geluidsvormen op een lichtjes verschillende toonhoogte te laten samenspelen. Wegbereiders waren Ed Rush & Optical, vernieuwers zijn onder andere Noisia.

 

C86

Je zou denken: het is de naam van de explosie, zoals C4, maar niets is minder waar. C86 is een stroming, een subgenre in de muziek, in het leven geroepen door NME (New Musical Express), een van de meest toonaangevende muziekmagazines. We spreken 1986 wanneer NME een compilatie uitbrengt met allemaal Britse indie-artiesten die grossieren in 'jengelende' gitaren en powerpopsongs. Volgens muziekgoden als John Peel (zoek 'm op!) stond C86 gelijk aan onkunde en te snel tevreden willen zijn. Maar vandaag wordt de scene beschouwd als een belangrijk moment in de Engelse muziekgeschiedenis, want het bracht bands voort als Primal Scream, The Soup Dragons, The Mighty Lemon Drops, The Servants, The Weddings Present ... De moeite van het (her)ontdekken meer dan waard! Geen Arctic Monkeys of Pete Doherty zonder C86! 

Vintage Swoon

Ja, wie houdt van de films van Quentin Tarantino zal hier zeker zijn gading vinden. Cheesy old-skool classics, recht uit de jaren 1960. Vintage Swoon, dat doet ons meteen denken aan Peggy Lee en chewing gum, drive in cinema's en large milkshakes. Prachtig genre, dat opnieuw onder de aandacht kwam dankzij Tarantino's 'Pulp Fiction' (onder andere). GQ Magazine omschreef het genre ooit als 'Wham! Meets Taylor Swift'. Artiesten? Jackie Dunn, Bachelor Three, Dick Webb ... 

Northern Soul

Ontstaan in Noord-Engeland en de Midlands, en gegroeid uit de mod-scene. Northern Soul vond zijn inspiratie in Amerikaanse soul, maar had een vette, harde beat en was very uptempo ... Bijzonder cool genre wel. De singles kregen de naam 'stampers' en werden steevast opgenomen met relatief onbekende artiesten, in beperkte oplage. Northern soul was op z'n populairst in de jaren 70 en beïnvloedde disco, hiphop en rave. Belangrijke clubs die het genre groot maakten, waren onder andere de Twisted Wheel in Manchester en de Golden Torch in Tunstall of de Wigan Casino ... met 100.000 leden de grootste club. Het genre doofde wat uit, helaas! Maar uiteraard zijn de fans van het genre niet verdwenen. 








Screamo

'Hebt ge pijn?' Dat is zowat de eerste bedenking bij het horen van screamo-bands. Neen, grapje! Maar het genre staat wel bekend als 'dat genre waar iedereen schreeuwt'. Moet kunnen! Over het ontstaan van het genre is elke fan het eens: het ontstond in de winter van 1991 in San Diego, in het plaatselijke Ché Café. Zo, specifieker kan haast niet. Wat er op die avond precies gebeurde, weet niemand, maar toch werd daar de kiem gelegd voor een genre dat ondertussen - zelfs als niche - toch een hele schare aanhangers kent. Met de voeten in de hardcore punk gaat screamo voor schreeuwen en emo - vandaar de naam. De bands? Bring me the horizon, Falling in Reverse, Sleeping With Sirens, Suicide Silence ... 

Qawwali

Toen we vroeger de term 'wereldmuziek' hoorden, liepen we daar in een boog omheen. Waarom? Too weird, soms. Tot we artiesten als Nusrat Fateh Ali Khan leerden kennen, en zijn muziek ons in hogere sferen bracht. Qawwali heet het genre. Magie, dat is het! Eeuwenoud, soefistisch, religieus en dus geen hype van het moment. Een genre dat vooral in Zuidoost-Azië populair is. Werd een paar decennia geleden echt bekend, vooral in de Pakistaanse regio's Punjab en Sindh, en in Haiderabad, Delhi en andere delen van India. Dankzij Nusrat Fateh Ali Khan kreeg het genre wereldwijde aandacht. Khan vond onder andere onderdak bij het Real World Records van Peter Gabriel, waar hij een paar platen op releasete. 

Gamelan

Zou er sprake zijn van drum-'n-bass zonder gamelan? Het is misschien wat vergezocht, maar toch. Misschien kunnen we gamelan wel beschouwen als de drum-'n-bass van het Verre Oosten? Bijzonder intrigerend, deze traditionele Indonesische muziek. Voor de leek: beschouw het gerust als een orkest dat bestaat uit een verzameling groot uitgevallen xylofoons die - als ze samen bespeeld worden - een vrij hypnotiserend effect hebben. Soms doen er 40 instrumenten mee. En dat geeft een zeer fijne dynamiek. 

Nintendocore

Haha, ja! Dat bestaat echt. Gebaseerd op het bekende geluid van de Nintendo-game. De tune van Mario Bros werd ooit gecoverd door Mr. Bungle - en meteen omarmd door fans van games én van hardcore punk en heavy metal die er hun eigen blend van maakten. Niet voor iedereen weggelegd, die jachtige muziek. Nintendocore werd geïntroduceerd door de metalcoreband Horse the Band uit Californië, die zijn muziek voor de aardigheid aanduidde als Nintendocore. 

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top